1 sierpnia (wg starego stylu)

14.08.2017

Słaby zazwyczaj broni się obłudą, zaś silny przemocą. To, że człowiek nie może obronić swego życia przed Bogiem ani obłudą, ani przemocą jasno ukazuje nam przykład świętego starca Eleazara i króla Antiocha. Gdy despotyczny władca wezwał Eleazara na sąd i zażądał, aby zjadł wieprzowinę, jeśli chce uratować swe życie, Eleazar stanowczo odmówił. Wtedy niektórzy z przyjaciół Eleazara podsunęli mu kawałek innego rodzaju mięsa (nie wieprzowiny) prosząc go, aby zjadł to w obecności władcy i ludu, i w ten sposób zachował swe życie i sumienie. Lecz starzec znów odmówił odpowiadając przyjaciołom: "Nie przystoi mi, staremu, być obłudnym na zgorszenie wielu młodych." I zginął starzec cieleśnie, lecz zbawił swoją duszę. Despotycznego króla Antiocha kara Boża spotkała jeszcze za jego życia. Przyszła na niego pewna straszliwa choroba - w jego ciele zaroiło się od robactwa, a smród tym spowodowany rozpościerał się daleko od niego. W swej rozpaczy przypomniał sobie przelanie niewinnej krwi tysięcy i tysięcy ludzkich istnień, które były na jego rozkaz bezlitośnie zamordowane, i przerażony mocą Bożą zaczął wyznawać jedynego Boga, którego wcześniej prześladował prześladując jego wiernych. Jednakże niebiańska łaska nie pojawiła się na nim.