29 października (wg starego stylu)

11.11.2017

Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony (Mt 10,22), rzekł Pan. Wiara jest jedynym światłem dla cierpliwości, albowiem cierpliwość sama w sobie przedstawia nieznośny mrok. Wiara jest jaśniejącą gwiazdą pośród tego mroku; wiara łagodzi gorycz cierpienia; podtrzymuje na swych skrzydłach cały ciężar cierpliwości. Św. Abramiusz daje nam piękny przykład trwania w cierpliwości. Udręka, której przysparzał mu diabeł przez mnogość pokus i grozy mało kogo by nie przekonała, aby zmienić miejsce zamieszkania. Lecz Abramiusz nie chciał się przenosić, aby nie dawać nikczemnemu demonowi powodu do radości, lecz został na swym miejscu i pokonał diabła. Miejscowy biskup wysłał Abramiusza do pogańskiej wioski, aby nawrócić mieszkańców na chrześcijaństwo. Po długim wahaniu Abramiusz wybrał się tam, mówiąc: "Niech będzie wola Boża, pójdę z posłuszeństwa." Najpierw zbudował w tej wiosce cerkiew. Potem na oczach mieszkańców rozbił pogańskie idole. Wtedy ludzie okrutnie go zbili i na wpół martwego wypędzili z wioski.  Lecz on ze łzami modlił się do Boga za tych ludzi, aby Pan otworzył oczy ich serc na poznanie prawdy Chrystusowej. I tak poganie nieprzerwanie przez 3 lata bili go i znieważali, lecz on wciąż modlił się za nich do Boga i nie gniewał się na nich, trwając w wierze niczym solidna skała. A po 3 latach jego trud, łzy, przebaczenie i wiara zostały nagrodzone. Nagle, sumienie mieszkańców przebudziło się i wszyscy razem przyszli do Abramiusza, złożyli pokłon i przyjęli od niego wiarę Chrystusową.