29 listopada (wg starego stylu)

12.12.2017

Kara Boża spada na grzeszników natychmiast po grzechu, aby grzesznicy wystraszyli się, a sprawiedliwi zostali wzmocnieni, jednakże czasami kara przychodzi znacznie później, nagle i niespodziewanie, aby grzesznicy wiedzieli, że Bóg o niczym nie zapomina. Datana i Abirama, natychmiast po ich grzechu, pochłonęła ziemia, zaś król Baltazar ujrzał rękę, która napisała mu wyrok śmierci, w czasie gdy czuł się najszczęśliwszy, na bankiecie ze swymi przyjaciółmi i stronnikami. Do św. Stefana Nowego został przyprowadzony pewien bardzo ciężko chory żołnierz, aby ten uleczył go modlitwą. Stefan powiedział mu, aby pokłonił się ikonie Chrystusa i Przenajświętszej Bogurodzicy. Żołnierz uczynił to i natychmiast wyzdrowiał. Wszędzie mówiono o tym cudzie. Słysząc to, ikonoklastyczny cesarz Kopronim wezwał tego żołnierza i zaczął go przepytywać. Gdy żołnierz wyznał, że został uzdrowiony dzięki świętym ikonom, cesarz wpadł w furię i zaczął besztać go za oddawanie czci ikonom. Przerażony żołnierz wyrzekł się przed cesarzem ikonodulii, i zawstydził się swą wiarą w ikony. Gdy żołnierz opuścił dwór i wsiadł na konia, zwierzę oszalało, zrzuciło go ze swego grzbietu, i tak długo deptało kopytami, aż wyzionął ducha. Oto natychmiastowa kara po grzechu. Król Tiridates, prześladowca chrześcijan, wrzucił św. Grzegorza do jamy i zabił 37 świętych mniszek, lecz żadna kara nie nadeszła. Później, gdy król dla zabawy udał się ze swą świtą na polowanie, nagle ogarnęło ich szaleństwo. Jego pobożnej siostrze został objawiony we śnie powód jego szaleństwa i sposób, w jaki może zostać uzdrowiony. Św. Grzegorz został wyciągnięty z jamy i dzięki jego modlitwom król Tiridates wyzdrowiał, pokajał się i został ochrzczony. Czasami kara następuje szybko po grzechu niczym dzień po nocy, a czasami wolno niczym rok po roku. Lecz zawsze nadejdzie, oprócz sytuacji, gdzie pokajanie zajmuje miejsce kary.