28 lutego (wg starego stylu)

13.03.2018

Szaleńcy Chrystusowi wyróżniali się niezwykłą odwagą. Błogosławiony Mikołaj przemierzał ulice Pskowa udając obłąkanego i strofując ludzi za ich ukryte grzechy, a także prorokując, co się z nimi stanie. Gdy car Iwan Groźny przybył do Pskowa, całe miasto ogarnął strach i przerażenie z powodu przerażającego władcy. Na powitanie cara przed każdym domem położony został chleb z solą, lecz nikt się nie pojawił przed obliczem władcy. Gdy kasztelan miasta powitał przed cerkwią cara, trzymając w rękach półmisek, na którym był chleb i sól, car odepchnął półmisek i zawartość spadła na ziemię. Wtedy przed carem zjawił się bł. Mikołaj. Ubrany w długą koszulę i przepasany sznurem, jechał niczym dziecko na kiju i wołał: “Iwanuszka, Iwanuszka, jedz chleb i sól, a nie ludzką krew.” Wojownicy ruszyli, aby go pochwycić, lecz on uciekł i ukrył się. Car dowiedziawszy się o tym błogosławionym mężu, kim jest i co robi, odwiedził go w jego skromnym kącie. Był to pierwszy tydzień Wielkiego Postu. Słysząc, że car zmierza go odwiedzić, Mikołaj znalazł kawałek surowego mięsa, i gdy władca do niego przyszedł, pokłonił się i podał mięso, mówiąc: ”Jedz, Iwanuszka, jedz!” Groźny car odrzekł z gniewem: “Jestem chrześcijaninem i nie jem mięsa w poście.” Wtedy Człowiek Boży szybko mu odpowiedział: “Lecz czynisz jeszcze gorzej; żywisz się ludzkim mięsem i krwią, zapominając nie tylko o poście, ale i o Bogu!” Ta lekcja głęboko zapadła w serce cara Iwana i zawstydzony opuścił niezwłocznie Psków, gdzie zamierzał dokonać straszliwej masakry.