10 marca (wg starego stylu)

23.03.2018

Gdy 42 greckich dowódców z Ammorii było w więzieniu w Agaha (zob. 6. marca), przyszli do nich pewni mahometańscy mędrcy, aby doradzać im przyjęcie wiary muzułmańskiej, dzięki czemu zostaliby uwolnieni. Owi mędrcy wskazali chrześcijańskim dowódcom dwie przewagi islamu nad chrześcijaństwem: po pierwsze, że Mahomet jest nowszym prorokiem od Chrystusa, i po drugie, że muzułmanie we wszelkich krainach odnoszą zwycięstwa nad chrześcijanami, czym Bóg jasno ukazuje prawdziwość ich wiary. Na pierwszy zarzut dowódcy odpowiedzieli: "Jeśli dwaj ludzie sądzą się o jedno pole, i jeden z nich ma wielu świadków, że pole jest jego, a drugi nie ma żadnych oprócz swego własnego świadectwa, to jak myślicie, czyje jest pole?" Na co mędrcy odpowiedzieli: "Bez wątpienia pole jest tego, kto ma wielu świadków." Na co dowódcy odrzekli: "Sami osądziliście za Chrystusem, przeciwko Mahometowi, ponieważ Chrystus ma za świadków wszystkich proroków i apostołów, a Mahomet tylko sam świadczy o sobie." Na drugi zarzut odrzekli dowódcy: "Gdyby oceniano prawdziwość wiary po zwycięstwach w bitwach, znaczyłoby to, że wszystkie pogańskie i  bałwochwalcze narody, które od czasu do czasu podbijały świat, np. Persowie, Grecy, Rzymianie i inni, posiadali prawdziwą wiarę! Tego i wy, mahometanie, nigdy nie uznacie. I ponieważ teraz zwyciężacie chrześcijan, to nie znaczy, że wasza wiara jest lepsza, tylko to, że wielkie są nasze grzechy, z powodu których Bóg nas karze."