12 marca (wg starego stylu)

25.03.2018

Nikt, nawet sam Pan Bóg, nie poucza pysznego. Nikt nie chce dać pouczenia temu, kto krzyczy, że wie wszystko. Mądry Syrach mówi, że pokornym odsłaniają się tajemnice (por. Syr 3,19). Zaś Dawid mówi, że Bóg "kieruje pokornych ku sprawiedliwości, uczy pokornych Swych dróg" (Ps 25,9). Pyszałek to ten, kto chce wszystkich uczyć, a sam od nikogo nie chce przyjąć nauki, zaś pokorny to ten, kto nie pragnie nikogo uczyć, a pragnie nieustannie być przez innych nauczanym.  Pusty kłos pszenicy wznosi swą głowę ponad całe pole, zaś pełny kłos rośnie ze schyloną głową. O dumny człowiecze, gdyby w jakiś sposób twój Anioł Stróż zdjął zasłonę z twych oczu i pokazał ci bezkresne morze tego wszystkiego, czego ty nie wiesz, klęczałbyś przed każdym człowiekiem, przed którym się pyszniłeś i którego poniżałeś, i zakrzyknąłbyś z płaczem: "Przebacz, przebacz! Jestem ignorantem!"  Pokornym i pobożnym często znane jest, kiedy umrą, zaś pysznego śmierć spotyka niespodziewanie. Św. Grzegorz Dialog opowiada o pewnym biskupie, Karpusie, który każdego dni służył Boską Liturgię, i któremu pewnego razu zjawił się ktoś z tamtego świata i powiedział: "Czyń dalej to, co czynisz, i służ Mi; niech twe nogi nie zmizernieją, a ręce nie osłabną. W święto Zaśnięcia Bogurodzicy przyjdziesz do Mnie, a Ja dam ci zapłatę w królestwie Mym niebieskim., razem z tymi wszystkimi, za których modliłeś się na Liturgiach." Po roku, w dniu Zaśnięcia biskup Karpus odsłużył Boską Liturgię, poprosił o przebaczenie wszystkich swych kapłanów i oddał swego ducha Bogu. Jego oblicze jaśniało niczym słońce.