Nabożeństwa

Święta Liturgia

Środa - 9.00 (Uprzednio Poświęconych Darów)
Piątek - 17.00(Uprzednio Poświęconych Darów)
 Sobota  9:00
Niedz.  7:00,  8:30,  10:00  

Modlitwa za dusze zmarłych

Pon. - Sob.  9:00

Akatyst

Środ.  17:00


Niedziela XXVI po Pięćdziesiątnicy

16.12.2019

Na przykładzie bogatego ewangelicznego młodzieńca, Zbawiciel podpowiada nam w dzisiejszej perykopie, jak należy postrzegać stan zamożności w perspektywie życia wiecznego. Bycie bogatym w Starym Testamencie było równoznaczne z przebywaniem pod szczególnym błogosławieństwem Bożym. Pan stale pomnażał majątek człowieka, który z bojaźnią i zaufaniem wypełniał przykazania Boże. Był to swoisty przykład do naśladowania dla pozostałych dzieci Izraela. Lecz jak należy traktować innych, którym się „nie powiodło” w życiu. Którym nie dopisało zdrowie, nie obrodziło pole, nie układa się w interesach, w końcu są mało zauważalnymi ogniwami w społeczeństwie? W ekonomii zbawienia ludzkości, każdy człowiek – z chwilą jego stworzenia i przyjścia na świat – jest źrenicą w czach Bożych. Nikt nie jest zapomniany. Przeciwnie. Każdy pokorny jest wywyższony, a pyszny poniżony w oczach Pana (por. Łk 14:11). Miarą prawdziwego bogactwa nie jest sama majętność, a zdolność przyjęcia Chrystusa Zbawiciela w swoje serce. Jezus jest prawdziwym naszym skarbem, błogosławieństwem i niezbywalnym prawem dziecka Bożego do wiecznego szczęścia. To w Bogu rozpoczyna się indywidualny proces metanoi i wzrastania w cnoty Królestwa przyszłego wieku. Dlatego, kto prawdziwie kocha Boga, ten dostrzeże bliźniego swego. Podzieli się z nim swoim dobrem. Nie oznacza to, by wszyscy naśladowcy Chrystusa, aby wypełnić Słowo Boże Nowego Testamentu, powinni stać się ubogimi. To przywiązanie do dobrobytu i nieustanne poszukiwanie komfortu zasłaniają nas na Boga. Nieustanie żyjemy w wewnętrznym konflikcie. Naszym zaaferowaniem, mimo wzorowego i etycznego życia, jest nadążanie za duchem tego świata, który przecież przemija. Dlatego przywołuje Pan parabolę ucha igielnego i wielbłąda, aby podkreślić diametralną różnicę między Królestwem Bożym i tego świata Poświęcić się Bogu i żyć zgodnie z moralnością Ewangelii Jezusa, to „umrzeć” dla tego świata i oddać się w ręce Ducha Świętego Boga, bowiem i Chrystus umarł za nas i dał nowe życie każdemu, kto wierzy w Niego. Żyć na ziemi w poszukiwaniu wiecznych wartości, to narodzić się na nowo w wypełnianiu Prawdy Bożej.

Porannej Liturgii św. przewodniczył ks. Paweł Korobeinikov w asyście ks. Dawida Romanowicza, diakona Łukasza Leonkiewicza i diakona Andrzeja Enachi. List apostolski przeczytał Grzegorz Podlaski. Chórem dyrygowała Anna Jakoniuk. Homilię wygłosił ks. Dawid. Na zakończenie nabożeństwa ks. Paweł zapoznał wiernych z planem nabożeństw na najbliższy tydzień oraz podziekwował, w imieniu Stowarszyszenia Wierni Tradycji Pokoleń, wolontariuszom kwestującym w tegorocznej akcji "Ratujmy zabytkowe nagrobki". Najmłodszym kwestującym wręczono słodkie podarunki.

Głównej Liturgii św. przewodniczył ks. mitrat Adam Misijuk w asyście ks. prot. Piotra Kosińskiego, ks. prot. Piotra Rajeckiego oraz protod. Jerzego Dmitruka i protod. Marka Zyc-Zyckowskiego. Lekcję apostolską przeczytał lek. Mateusz Waszczuk. Homilię wygłosił ks. Piotr R. Chórem dyrygował prof. Włodzimierz Wołosiuk.

Na koniec nabożeństwa duchowni oddali cześć relikwiom św. męcz. Bazylego. Po nabożeństwie ks. proboszcz A. Misijuk zapoznał wiernych z programem nabożeństw na nadchodzący tydzień oraz oznajmił zakończenie II etapu prac związanych z remontem cerkwi.

Tego dnia o godz. 15.00, Punkt Katechetyczny przy Parafii Prawosławna św. Jana Klimaka na Woli zorganizował choinkę (spotkanie z Mikołajem) dla dzieci w SP nr 236 w Warszawie.

xpk

zdjęcia: lek. Andrzej Trofimiuk, Włodzimierz Misijuk

do góry

Prawosławna Parafia Św. Jana Klimaka na Woli w Warszawie

Created by SkyGroup.pl