Liturgia święta Chrztu Pańskiego

20.01.2020

To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? (J 3:14)

Dzisiejsze krótkie czytanie ewangeliczne święta Chrztu Pańskiego stawia przed nami jedno z najważniejszych pytań: Po co Jezus przychodzi nad Jordan i przyjmuje chrzest z rąk Jana proroka? (por. J 3: 13-17). Ojcowie Kościoła zwracają uwagę na zasadniczy fakt w dziele zbawienia ludzkości. Mianowicie, jeśliby Bóg nie stał się człowiekiem przez Swoje narodzenie, to czy mógłby nazywać się naszym Nauczycielem? Trudno i niemożliwym jest naśladować Boga. Jednak, kiedy w czasie i przestrzeni Bóg jest i człowiekiem, nadzielonym w pełni tą samą ludzką naturą, ukazuje nam najwyższy przykład właściwego życia. Każdym swoim gestem i działaniem naucza nas jak należy wypełniać prawdę – wolę Bożą w codziennym życiu, które Pan uświęca. Jezus, przychodząc nad Jordan, aby otrzymać chrzest, wskazuje na ważność wypełniania obrzędów, tradycji i rytuałów religijnych w życiu człowieka wiary. „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co jest prawdą.” (J 3:15)

Jan udzielał chrztu na odpuszczenie grzechów wg rytualnego obmycia oczyszczenia (w mykwa) opisanego w Księdze Lewitów i Powtórzonego Prawa (Lb 19; Pwt 23,11).

Swoją boskością Chrystus uświęca żywioł wody, który wcześniej został skażony grzechami ludzkości. Woda ponownie staje się życiodajną i tryskającą do życia wiecznego. Jest jednak nieodzowny warunek: Należy w skrusze serca wyznać swoje grzechy, pokajać się i przyjąć chrzest Ducha Świętego, który przynosi Pan nasz Jezus Chrystus. Tu rozpoczyna się Ewangelia Nowego Testamentu.

Dzień Chrztu Pańskiego nosi także nazwę Objawienia Pańskiego, ponieważ poprzednik i prorok Boży Jan Chrzciciel daje świadectwo obecności tajemnicy Trójcy Świętej. Jan rozpoznaje Syna Bożego stojącego w rzece Jordan, widzi Ducha Świętego w postaci unoszącego się nad Jezusem gołębia i z Nieba słyszy głos Boga Ojca.

Pierwszej Liturgii św. przewodniczył w dolnej cerkwi ks. Paweł Korobeinikov w asyście ks. Dawida Romanowicza, który wygłosił także homilię w asyście diakona Łukasza Leonkiewicza. Chórem dyrygował Adam Tomaszewski. Nowy psalmista odczytał także Lekcję apostolską. Po Liturgii Wielkiego poświęcenia wody dokonał ks. Paweł Korobeinikov, jak również pozdrowił wiernych, zaczerpujących do swoich domów wodę, ze świętem Jordanu – Epifanii, Chrztu Pańskiego.

Boskiej Liturgii Bazylego Wielkiego przewodniczył ks. proboszcz Adam Misijuk w asyście ks. prot. Piotra Kosińskiego, ks. prot. Piotra Rajeckiego oraz protodiakonów: Jerzego Dmitruka i Marka Zyc-Zyckowskiego. List apostolski przeczytał lek. Mateusz Waszczuk. Ze słowami pouczenia w dzień święta Epifanii zwrócił się do wiernych ks. Piotr Kosiński, chórem dyrygował prof. Włodzimierz Wołosiuk.

Bezpośrednio po Liturgii miało miejsce Wielkie poświęcenie wody na papierti przed cerkwią. W tym roku nikomu nie zabrakło św. Agiasmy, bowiem dzięki uprzejmości Miejskich Wodociągów w Warszawie, parafia otrzymała całą cysternę wody. Przy trzykrotnym pogrążaniu krzyża w zbiornik z wodą i śpiewie tropariona święta były wypuszczone w niebo białe gołąbki – symbol niewinnej czystości i obecności Ducha Świętego w momencie chrztu Jezusa na Jordanie.

xpk

Film 1. autor Włodzimierz Misijuk

Film 2. autor Katarzyna Dzioban

zdjęcia: Michał Panasiuk, Włodzimierz Misijuk, Katarzyna Dzioban, Anna Dzioban-Andrzejuk, Anna Kasprzak