I tydzień Wielkiego Postu. Tryumf Prawosławia

09.03.2020

„W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, Kościół przyjął świętowanie przywrócenia kultu świętych i czcigodnych ikon, czego dokonał cesarz Michał raz ze swoją matką, błogosławioną cesarzową Teodorą, a także święty patriarcha konstantynopolitański Metody.

Kiedy Leon Izauryjczyk, który przedtem był świniopasem i poganiaczem osłów, z dopustu Bożego zagarnął tron cesarski, wezwał do siebie patriarchę Germanosa, który wtedy rządził Kościołem, i powiedział do niego: „Wydaje mi się, Władyko, że ikony niczym nie różnią się od bożków, dlatego też nakaż, aby jak najszybciej je zabrano. A jeśli są to prawdziwe obrazy świętych, to trzeba je powiesić wyżej, żebyśmy my, tonący w grzechach, nie kalali ich cały czas, całując je”. Patriarcha odrzucił tę niegodziwość cesarza, mówiąc: Czy to nie ty, cesarzu, jesteś tym, kto według proroctwa zacznie prześladować święte ikony i kto ma na imię Konon? Cesarz odpowiedział: Byłem tak nazywany w dzieciństwie. Ponieważ patriarcha nie podporządkował się jego woli, cesarz wygnał go i na jego miejsce wprowadził swego wspólnika Anastazego, i wtedy jawnie już zaczął walkę przeciwko świętym ikonom. (…)

Dopiero cesarzowa Teodora sprowadziła wszystkich, którzy byli na zesłaniu i w więzieniach, i dała im wolność. Z tronu patriarszego zrzucono Jana zwanego Jannis czyli czarodziej, który raczej był przełożonym wróżbitów i biesów niż patriarchą, a na jego miejsce wprowadzono wyznawcę Chrystusowego Metodego, przedtem wiele cierpiącego w obronie ikon i za życia zamkniętego w grobowcu.

Wtedy święte ikony zostały zwrócone przez wybranych świętych mężów, wygłoszono życzenia długich lat życia pobożnym prawosławnym, a wrogowie i niegodni, którzy nie przyjmują kultu świętych ikon, zostali odłączeni i poddani anatemie. Od tego czasu wyznawcy postanowili corocznie w ten sposób sprawować ten święty Tryumf, abyśmy kiedyś znowu nie wpadli w taką samą nieprawość. (…)

Niezmienny Obrazie Ojca, dla wstawiennictwa Twych świętych wyznawców zmiłuj się nad nami. Amen.” (frag. Synaksarionu I Niedzieli Wielkiego Postu)

Weszliśmy w okres wiosny duchowej. W tym szczególnym czasie wzmożonej modlitwy, ascezy i osobistej metanoi, Cerkiew prawosławna uzdatnia wiernych do szczerego szacunku dla swojej św. Tradycji. Chrześcijaństwo bowiem wymaga trudu samozaparcia, determinacji i odwagi podążania drogą prawdy. „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (J 14:6)

Zmagania duchowe i trud cielesny dopiero rozpoczęliśmy uczestnicząc w porannych jutrzniach, kanonie św. Andrzeja apb. Krety, Liturgii uprzednio poświęconych Darów, wspominając cud św. męczennika Teodora Tyrona podczas pierwszego tygodnia postu. Każdy wierny podejmuje wielkopostne wyzwania na miarę własnej recepcji i sił. Post oczyszcza i współgra z modlitwą, uskrzydla duszę.

Wezwanie Filipa skierowane do Natanaela: „Przyjdź i sam zobacz, odnaleźliśmy Mesjasza” (por. J 1:46), prowokuje, aby osobiście zaangażować się w poszukiwanie Syna Bożego, Który wychodzi nam na spotkanie. Wstępujemy w trud postu, żeby razem z apostołem świadomie zawołać: „Ty jesteś Synem Bożym!” (J 1:50). Jezus jest Zbawicielem. On wybawia nas z niewoli grzechu.

Porannej Liturgii św. przewodniczył ks. Paweł Korobeinikov w asyście ks. Dawida Romanowicza oraz diakonów: Łukasza Leonkiewicza i Andrzeja Enachi. Lekcję apostolską przeczytał Adam Tomaszewski, który dyrygował także chórem. Homilię wygłosił ks. Dawid.

Głównej Boskiej Liturgii przewodniczył, ks. mitrat Adam Misijuk. Współsłużyli: ks. prot. Piotr Kosiński oraz ks. prot. Piotr Rajecki. Homilię wygłosił ks. P. Kosiński, chórem dyrygował prof. Włodzimierz Wołosiuk.

Bezpośrednio po Liturgii odsłużono nabożeństwo dziękczynne, podczas którego wznoszono modlitwy o pokój i stałość Cerkwi prawosławnej. Modlono się, by Miłosierny Bóg chronił Ją przed herezjami i schizmami. W trakcie modlitwy wspominano Ojców Kościoła, apologetów – obrońców i budowniczych wiary prawosławnej. Modlono się za spokój dusz hierarchów, duchownych i wszystkich wiernych, którzy odeszli do życia wiecznego.

ks. Piotr Kosiński

zdjęcia: Łukasz Troc, ks. Dawid Romanowicz, lek. Andrzej Trofimiuk, Łukasz Charlak