4 czerwca (wg starego stylu)

17.06.2018

Zabicie człowieka to straszna rzecz. Nie ma słów, które mogłyby opisać przerażenie, które spada na mordercę. Gdy człowiek przygotowuje się do zabicia innego człowieka, myśli, że zabić człowieka to to samo, co zabić woła. Lecz gdy dokona swej przemyślanej zbrodni, wtedy nagle czuje, że wypowiedział wojnę niebu i ziemi, i że stał się niczym wygnaniec, odcięty od nieba i ziemi. Zabity nie daje mu spokoju za dnia i w nocy. Do św. Zosimy przyszedł na Synaj pewien znany rozbójnik i błagał, aby uczynił go mnichem. Zosima oblekł go w mniszą szatę i posłał do monasteru czcigodnego Doroteusza niedaleko Gazy, aby wiódł życie ascetyczne we wspólnocie. Po 9 latach postrzyżony rozbójnik wrócił do św. Zosimy, oddał mu swą rasę i szukał swego dawnego ubrania. Na pytanie dlaczego to robi, rozbójnik odpowiedział, że przez 9 lat modlił się gorliwie do Boga, pościł, odbywał nocne czuwania i wypełniał wszystkie powierzone mu zadania. Odczuł, że wiele grzechów zostało mu odpuszczonych, lecz jeden z nich męczy go nieustannie. Pewnego razu zabił niewinne dziecko i to dziecię pojawia się przed nim w dzień i w nocy, i pyta: "Dlaczego mnie zabiłeś?" Dlatego zadecydował, aby odejść i oddać się w ręce władz, żeby mogli go stracić, i w ten sposób odpłacić krwią za krew. Ubrawszy się w swoją świecką odzież, poszedł do miasta zwanego Diospolis, gdzie przyznał się do swej zbrodni i został ścięty. I tak swoją krwią zmył swój krwawy grzech.