26 marca (wg starego stylu)

08.04.2018

Gdy zdarza się cud, nie bądź zmieszany, lecz wesel się. To Bóg przyłożył Swój palec, albo aby nagrodzić, albo aby ukarać, albo aby pokrzepić Swych wiernych, albo aby przywieść grzesznika na drogę zbawienia. Ludzie często porównują ten świat z parowozem. Gdy widzisz lokomotywę lub inny pojazd parowy, wiesz, że jest w nim ukryty maszynista. I to cię nie dziwi - prawda?- jeśli maszynista wychyli z pojazdu swą głowę, albo machnie ręką, albo rozłoży sprzęt, albo pomacha chustką, albo rzuci wam list, albo uczyni jakiś inny znak. Dobrze wiesz, że to nie zakłóca tempa lokomotywy, ani nie skrzywia choćby jednej igiełki w mechanizmie. Dlaczego zatem niewierni mówią, że Bóg Swymi cudami zakłóca tempo światowych zjawisk? Ponieważ są nierozumni. Zaś wierni radują się ze znaków Bożych niczym dzieci przestraszone parowozem, lecz radują się, gdy  człowiek jako człowiek wychyli się z pojazdu. Jak jest nam miło, gdy z tego niemego wszechświata, który huczy wokół nas, wychyli się ktoś podobny nam, i na dodatek ktoś, kto nas poznaje i kocha! Gdy zdarzy się cud, wiedź, że to Podobny nam nas pozdrawia i mówi: "Nie bójcie się, Ja sam za tym wszystkim stoję!" Św. Bazyli Nowy uczynił wiele cudów: uzdrawiał chorych modlitwą, czytał losy ludzkie jak otwartą księgę. Przez Swych wybranych Bóg, zresztą jak zawsze, pokazuje Swą miłość i siłę wobec ludzi, aby wierni jeszcze bardziej utwierdzili się w wierze, a niewierni zawstydzili się i uwierzyli.