Orędzie Paschalne Świętego Soboru Biskupów Świętego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Czcigodnego Duchowieństwa, Miłujących Boga Mnichów i Wszystkich Wiernych Jego Dzieci.

15.04.2017

Orędzie Paschalne Świętego Soboru Biskupów Świętego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Czcigodnego Duchowieństwa, Miłujących Boga Mnichów i Wszystkich Wiernych Jego Dzieci

Chrystus Zmartwychwstał!

„Oczyśćmy zmysły, i ujrzymy Chrystusa Jaśniejącego w niedostępnym świetle swego Zmartwychwstania i usłyszymy wyraźnie, jak ogłasza nam: „Radujcie się” hymn zwycięstwa śpiewającym”.(kanon Paschy, troparion 1. pieśni)

Słowa kanonu Paschy ponownie wprowadzają nas w tajemnicę światła Zmartwychwstania Chrystusa. „Aniołowie weselą się, Archaniołowie się radują, Cherubini i Serafini triumfują, obchodząc wraz z nami znamienite święto Zmartwychwstania Chrystusa” (św. Jan Chryzostom, Dzieła, tom II, 1889, s. 250).

Powstanie z martwych Jezusa Chrystusa jest centralnym wydarzeniem w historii świata. Ono „przewyższa wszystkie uroczystości ludzkie i ziemskie” – mówi św. Grzegorz Teolog. Nadrzędny triumf Świętej Paschy przynosi światu zbawienie i życie wieczne. Jako pierwsze na ziemi, po niebiosach, o Zmartwychwstaniu Chrystusa dowiedziały się Niewiasty Niosące Wonności. To do nich Święty Anioł powiedział: Dlaczego szukacie żyjącego wśród martwych? Nie ma Go tutaj, lecz powstał z martwych (Łk 24,5-6). Idźcie zatem, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: – Wyprzedza was w drodze do Galilei: tam Go ujrzycie, jak wam zapowiedział (Mk 16,7).

Bracia i Siostry! Prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa i wynikająca z niej radość duchowa pomogły Apostołom upewnić się, że ich Nauczyciel, Chrystus, zmartwychwstał.

Już wieczorem pierwszego dnia po Swoim zmartwychwstaniu, idących do Emaus, Chrystus umacnia ich w tej prawdzie. Następnie objawia się wszystkim Apostołom i mówi do nich: Pokój wam (Łk 24,36; J 20,19). Rozradowali się uczniowie widząc Pana (J 20,20) i ponieśli dobrą nowinę we wszystkie krańce wszechświata.

Prawda o zmartwychwstałym Chrystusie w całej historii Świętej Cerkwi umacniała męczenników, ascetów, pokutników. Dawała siłę wśród prześladowań, cierpień i ciemiężenia. Dzięki temu również my obecnie cieszymy się ze Zmartwychwstania Pańskiego. Światłość Paschy Chrystusowej otwiera przed nami „wrota raju...”, „wychwalamy wieczną Paschę”, idziemy na spotkanie z wychodzącym z grobu Chrystusem jako Oblubieńcem i wielbimy Boga żywego. Pascha Chrystusowa stała się niepodważalnym dowodem boskiej prawdy, o której pisze apostoł Paweł: Jeśli zaś Chrystus nie zmartwychwstał, to bezsensowne jest nasze nauczanie i bezsensowna wasza wiara (1 Kor 15,14). Jednak Chrystus zmartwychwstał i to pierwszy spośród tych, którzy posnęli (1Kor 15,20) i nasza wiara nie jest daremna.

Oto jest siła i moc Zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Bracia i Siostry! Nasze ziemskie życie idzie jednak swoją drogą i po radości świętych, paschalnych dni, chrześcijanin ponownie styka się ze złem tego świata, z wrogością, wojnami, katastrofami i wszelkiego rodzaju doświadczeniami.

Czy prawosławny chrześcijanin może nie cierpieć, kiedy jego otoczenie staje się mętnym i niejasnym, gdy czarne jest nazywane białym, niewola grzechu jest nazywana wolnością, grzech odziewa szatę czystości, a bluźnierstwo podnoszone jest do rangi normy. Dlatego też tym cenniejsze dla nas, ludzi XXI wieku, są „komunia Królestwa Chrystusowego” i „oczyszczenie zmysłów”, abyśmy duchowymi oczami ujrzeli „Chrystusa jaśniejącego”. Ważne jest i niezbędne, aby ubogacać się uczuciami duchowymi, aby ożywiać wiarę i umacniać nadzieję. Przecież Światłość Chrystusowa jaśnieje tam, gdzie jest grzech i osamotnienie, gdzie wydaje się, że nie ma nadziei. Jednak światłość Chrystusa w ciemności świeci, lecz ciemność jej nie pochłonęła (J 1,5). Należy zrozumieć jak wielkie było rozczarowanie i zniechęcenie wśród uczniów Chrystusa, zanim nie usłyszeli oni słów Pana – radosnego Pokój wam. W tym momencie nastąpiło ich duchowe odnowienie. I od tej chwili zaczęli świadczyć całemu światu niezmienną prawdę o zwycięstwie życia nad śmiercią, Bożego zwycięstwa nad mocą szatana, wiecznego nad czasowym.

Bracia i Siostry! Całym swym jestestwem dołączmy do powszechnej wszechprawosławnej triumfalnej radości: „O Boski, o przyjazny, o najsłodszy głosie! Otoś nam przyrzekł, nieprzerwanie być z nami do końca wieków. O Chryste Panie! (kanon Paschy, pieśń 9.).

Bracia i Siostry! Świętując Świętą Paschę 2017 roku nie możemy nie pamiętać roku 1947, kiedy nasi bracia i siostry z południowo-wschodniej części Polski zostali przymusowo pozbawieni swoich domów, w wyniku tzw. akcji „Wisła”. W jej wyniku naruszone zostało życie ludności prawosławnej i życie naszej Cerkwi. Wszyscy, których akcja ta dotknęła, doświadczyli wielu trudności, prób i cierpień. Znaleźli się oni z dala od swoich domów i rodzimego kawałka ziemi, na której od wieków ich przodkowie i oni mieszkali ciężko pracowali dla dobra swojej ojczyzny – Polski oraz Świętej Cerkwi. Wszystko to zostało naruszone. Ich życie uległo całkowitemu rozkładowi.

W 70. rocznicę akcji „Wisła”, która wypełnia się w tym roku, pochylmy nasze głowy przed męstwem i ciężkimi doświadczeniami naszych duszpasterzy i ludzi świeckich, którzy zostali rozproszeni i często byli wtrącani do obozu w Jaworznie.

Módlmy się za tych, którzy odeszli do Pana, aby obdarzył ich Królestwem Niebios. Módlmy się i za tych, którzy dożyli dnia dzisiejszego, za ich zdrowie i pomyślność, pamiętając, że to dzięki ich pracy zostały zorganizowane parafie i cerkwie w północnej i zachodniej części naszego kraju, na które zostali oni przesiedleni. Dzisiaj mówimy im: Niech Pan Wam wynagrodzi za Wasze nieznające bojaźni świadectwo wiary i Cerkwi prawosławnej. Dzięki ich radościom i smutkom dzisiaj żyje nasza Cerkiew w diecezjach: wrocławsko-szczecińskiej, białostocko-gdańskiej i przemysko-gorlickiej.

Bracia i Siostry! Świętując to wydarzenie, przypomnijmy słowa św. Jana Chryzostoma: „Dzień Zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa to fundament świata, początek pojednania wrogich stron, śmierci zniszczenie, szatana pokonanie”. Dziękujmy Zmartwychwstałemu Chrystusowi za „radości i smutki”. Miejmy nadzieję, że Pascha Chrystusowa wprowadzi pokój do naszej społeczności i tam gdzie brak jest miłości, gdzie jest zło i niezgoda. Radość o Zmartwychwstałym Chrystusie niech oświeca nasze dusze i serca oraz stanie się własnością naszego życia. Ubogaćmy się we współczucie, dobroć, mądrą pokorę, łagodność i cierpliwość. Ponad wszystko ubogaćmy się miłością, która jest spójnią wszystkich cnót (Kol 3,1.12.14).

Pozdrawiamy Czcigodne Duchowieństwo, Miłujących Boga Mnichów i Mniszki, dzieci, młodzież i wszystkich wiernych w Ojczyźnie i poza jej granicami słowami paschalnego pozdrowienia:

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!

„Panie, który przecierpiałeś krzyż, zniewoliłeś śmierć i powstałeś z martwych, daj pokój naszemu życiu, jako jedyny wszechmocny” (stichera pochwalna, Pascha)

Z Bożego miłosierdzia pokorni:

+ Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski

+ Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański

+ Jeremiasz, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński

+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski

+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański

+ Jerzy, Biskup Siemiatycki, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy

+ Paisjusz, Biskup Przemysko-Gorlicki

+ Grzegorz, Biskup Supraski

Pascha Chrystusowa 2017 roku,

Miasto Stołeczne Warszawa