Niedziela XIII po Pięćdziesiątnicy

30.08.2018

Doktor Kościoła św. Jan Złotousty w komentarzu do dzieisejszej Ewangelii porównuje służących gospodarza winnicy wysłanych do rolników  w nastpeujący sposób: I wysłał swoich służących, tzn. proroków, tych wielkich wybrańców Bożych, którzy oznajmiali Judejczykom wolę Bożą, wzywali ich do skruchy i odsłaniali przed nimi przyszłość wskazując na nadchodzącego Zbawiciela świata – jednorodznego Syna Bożego. Ci wysłannicy Boga żądali od Judejczyków owoców, tzn. wypełniania woli Bożej, „posłuszeństwa okazywanego czynem. Ale Judejczycy nie dość, że nie wydali owocu przy całej tej trosce, to jeszcze rozzłościli się na przybyłych i nie tylko rozzłościli się, lecz i splamili swoje ręce krwią; sami zasługując na kaźń, poddali kaźni wysłanników” (św. Jan Złotousty). Zarówno Jeremiasz jak i Zachariasz, syn Berechiasza, syna Iddy, zostali pobici i ukamienowani (por. Jr 37, 15)

Gospodarz winnicy to Miłosierny Bóg, ktory posyła ostatecznie do zbuntowanej winnicy swego Syna. Jak pisze św. Jan Chryzostom: w tym wysłaniu przez Ojca Niebieskiego Swojego Syna zawiera się ostatni, ostateczny już wysiłek miłosierdzia Bożego. „Jakże jednak postąpili Judejczycy ? - Powinni byli przyjść i prosić o zmiłowanie, a oni zachowują się jak przedtem, a nawet zamyślają nowe złe czyny, okropne, jeszcze gorsze niż poprzednie. Co mówią zobaczywszy Syna ? Chodźmy, zabijmy go. Dlaczego i za co ? Czy mogli Go oni oskarżać o cokolwiek, wielkiego, czy małego ? Chyba o to, że ich uszanował. Będąc Bogiem, stał się dla was – dla ludzi – Człowiekiem i dokonał niezliczonych cudów. A może oskarżać Go o to, że wzywał do królestwa ? Zauważ, jak krańcowo nierozsądni są faryzeusze, przy całej swojej nieprzyzwoitości, i jak głupio wzywają do zabójstwa: zabijmy go – mówią – a zabierzemy jego dziedzictwo ! Tak niegdyś zmówili się bracia Józefa, mają złe zamiary wobec niego. – Zobaczywszy go z daleka, mówili jeden do drugiego: Oto nadchodzi ten mistrz od snów ! Do dzieła ! Zabijmy go […] Przekonamy się na co zdadzą mu się jego sny (Rdz 37, 19-20). Podobnie jak bracia starotestamentowego Józefa, którzy mieli zamiar przeciwstawić się zamiarom Bożym, dotyczącym ich młodszego brata.

W ową niedzielę w naszej parafii poranną Św. Liturgię o godzinie 8:00 w dolnej świątyni sprawowali wspólnie ks. Paweł Korobeinikov, ks. Dawid Romanowicz oraz ks. d. Łukasz Leonkiewicz. W czasie nabożeństwa śpiewał chór pod kierownictwem psalmisty Bogdana Kuźmiuka.

Nabożeństwu w górnej świątyni o godzinie 9:00 przewodniczył Proboszcz parafii – ks. prot. Adam Misijuk, w asyście:  ks. prot. Piotra Rajeckiego oraz ks. protd. Jerzego Dmitruka.  List Apostolski Świętego Apostoła Pawła do  Koryntian, 1 Kor 16, 13-24 przeczytał lek. Andrzej Trofimiuk. Po odczytaniu w języku cerkiewnosłowiańskim oraz polskim przypadającego na dzisiejszą niedzielę fragmentu Świętej Ewangelii według Świętego Apostoła i Ewangelisty Mateusza (Mt 21, 33-42), kazanie wygłosił ks. prot. Piotr Rajecki.

Na zapriczastnom ks. Proboszcz przypomniał o ropoczynajacym się niebawem (10 września) początku roku szkolengo w naszym Punkcie Katechetycznym, zapoznał  wiernych z przbiegiem prac remontowych świątyni parafialnej oraz zabytkowych nagrobków, a także zachęcił zebranych w świątyni do zapozanania się z nową ofertą krzyżyków, ikonek oraz łańcuszków w sklepiku parafialnym, z których dochód wesprze remont światyni parafialnej.

Tego dnia przypadło także otdanije prazdnika Przemienienia Pańskiego, a więc po oby Świętych Litugiach odśpiewano na środku cerwki wieliczanije, troparion oraz kondakion, a po adoracji ikony święta wnieosono ją uroczyście do ołtarza.

W trakcie drugiej Świętej Liturgii śpiewał chór parafialny pod dyrekcją prof. Włodzimierza Wołosiuka.

śk

zdjęcia: ks. Dawid Romnaowicz