Starzec Emilianos o ascezie

23.08.2023

Nie myśl, że asceza to coś wyjątkowego. Swą ascezą czuwaniem, rozpaczliwym wołaniem, samowyrzeczeniem i samouniżeniem wzywaj Boga, aby przyciągnąć Jego miłość. Asceza to sposób, oddychanie w życiu duchowym. Jak nie można żyć bez oddychania, tak nie można prowadzić chrześcijańskiego życia bez ascezy. Gdy oddychanie traci naturalność, człowiek zaczyna chorować. Gdy serce nie pracuje prawidłowo, nie możesz spacerować, wspinać się po górach, pływać w morzu. Tak samo jest z ascezą. Asceza to jakby serce i płuca, albo lepiej powiedzieć oddychanie i bycie serca duszy. (...) Asceza jest niezbędna, ponieważ jest punktem wyjścia do odniesienia sukcesu, rozwoju, wzmocnienia, lecz przyczyną wszytkiego jest łaska Boża. Asceza sama w sobie nie przynosi żadnego pożytku. To znaczy trudząc się w ascezie nie zasługuję na żadną nagrodę. Jednak, gdy asceza jest praktykowana z mądrością opartą na pokorze, wtedy przyciąga łaskę Bożą i przynosi rezultaty, a nie przepada, ponieważ Bóg nie jest pogańskim idolem, widzi i słyszy, i odpowiada na naszą ascezę. Wszystko, co mi daje, zależy od miary mego ascetyzmu.

Pouczenia ascetyczne, III, 9,5-9.