31 stycznia (wg starego stylu)

13.02.2018

Chociaż Święci Ojcowie pochwalili życie mnisze jako stan anielski, i chociaż wielu z największych świętych przeżyli swe życie, i osiągnęli doskonałość w głuchej i martwej pustyni, jednakże Cerkiew Prawosławna nie poleca postrzyżyn dla wszystkich wiernych. "Nie wszyscy, którzy żyli na pustyni zbawili się, ani wszyscy, którzy żyli w świecie przepadli", powiedział jeden święty. Pewnemu mieszczaninowi, który bez skłonności ku życiu mniszemu chciał wstąpić do monasteru, św. Nifont powiedział: "Dziecię, miejsce zamieszkania ani nie zbawia, ani nie gubi człowieka, lecz uczynki zbawiają lub gubią. Dla tego, kto nie wypełnia wszystkich przykazań Pańskich nie ma pożytku ze świętego miejsca, ani ze świętego stanu. Saul żył wśród królewskich rozkoszy i przepadł. Dawid w takich samych rozkoszach otrzymał wieniec. Lot żył wśród bezbożnych Sodomitów i zbawił się. Judasz był jednym z apostołów i trafił do Piekła. Kto mówi, że nie można się zbawić z żoną i dziećmi oszukuje sam siebie. Abraham miał żonę i dzieci, 318 sług i służek, wiele złota i srebra, a mimo to został nazwany przyjacielem Bożym. O, jak wielu sług Cerkwi i miłośników pustyni zbawiło się! Ilu wielmożów i żołnierzy! Ilu rzemieślników i robotników! Bądź pobożny i miłujący ludzi i zbawisz się!"