26 lutego (wg starego stylu)

11.03.2018

Św. Jan Chryzostom o tych, którzy czynią harmider w cerkwi i wychodzą z niej przed końcem służby Bożej, pisze w następujący sposób: "Niektórzy nie przystępują do Świętych Darów z drżeniem, lecz z zamieszaniem, trącając jeden drugiego, płonąc gniewem, wrzeszcząc, krytykując, popychając swych bliźnich, pełni zgiełku. Często o tym mówiłem i nie przestanę o tym mówić. Czy nie zauważacie, jaki porządek panuje na pogańskich igrzyskach olimpijskich, gdy organizator przemierza arenę z wieńcem na głowie, odziany w długą szatę, trzymając w ręku laskę, zaś lektor ogłasza, aby zapanowała cisza i porządek? Czy jest to obrzydliwe, że tam gdzie panuje diabeł, nastaje taka cisza, a tam gdzie Chrystus przyzywa do siebie, zdarza się tak wielki hałas? Na igrzyskach cisza, a w cerkwi krzyk! Na morzu spokój, a w porcie burza!... Gdy jesteś zaproszony na obiad, nie śmiesz wyjść przed innymi, chociaż  nasyciłeś się wcześniej od innych, a tu, gdzie służy się budzące przestrach misterium Chrystusowe, gdy czynności kapłańskie wciąż trwają, ty w samym środku zostawiasz wszystko i wychodzisz! Jak można wybaczyć coś takiego? Czym usprawiedliwić? Judasz, tamtej ostatniej nocy, po przyjęciu Eucharystii na ostatniej wieczerzy, szybko wyszedł, podczas gdy inni zostali przy stole. Oto za czyim przykładem idą ci, którzy śpieszą się do wyjścia przed końcowym dziękczynieniem!" (Z homilii na Objawienie Pańskie).