27 lutego (wg starego stylu)

12.03.2018

Gdy jesteśmy poza łaską Bożą, jesteśmy poza sobą i w porównaniu ze swą napełnioną łaską naturą, nie jesteśmy w lepszej kondycji, niż szaleniec w porównaniu z tzw. zdrowym człowiekiem. Tylko człowiek napełniony łaską jest naturalny, tzn. człowiek o wyższej, nienaruszonej naturze, w którym włada i którym zarządza łaska Boża. Św. Symeon Nowy Teolog mówi: "Lampa, nawet jeśli wypełniona jest oliwą i posiada knot, dopóki nie zapali się jej ogniem, pozostaje całkowicie w ciemności. Tak i dusza, choć może wydawać się upiększona wszelką cnotą, jeśli nie ma światła i łaski Ducha Świętego, jest zgaszona i mroczna” (Zob. Homilia 59). Jak i powiada wielki apostoł: “Lecz dzięki łasce Boga jestem tym, czym jestem” (1 Kor 15,10). Być bez łaski oznacza być oddalonym od Boga i oddalonym od rzeczywistości swego własnego bytu. Nasz byt, nasza osobowość potwierdza swą rzeczywistość i uzyskuje swą pełnię tylko w bliskości z Bogiem oraz dzięki Bogu. Z tego powodu powinniśmy patrzeć na grzeszników jak na chorych, jak na bezsilny cień, bez rzeczywistości i bez umysłu.