7 kwietnia (wg starego stylu)

20.04.2018

"Kierownicy duchowi powinni odróżniać się od swych podwładnych, tak jak pasterze od owiec." Tak mówi św. Izydor z Pelezjum, tłumacząc Pierwszy List do Tymoteusza. Życie kapłana zawsze służy za przykład, czy to dobry, czy to zły. Dobrym życiem kapłan potwierdza Ewangelię, a złym odrzuca Ją. Nikt na świecie nie jest w stanie tak bardzo potwierdzić prawdę Ewangelii, lub ją odrzucić, jak kapłan swym życiem. Dobry kapłan odróżnia się od złego wedle swych uczynków, w nie mniejszym stopniu, niż pasterz od wilka. Dlatego dobrzy kapłani będą mieli udział z synami Bożymi, zaś źli z bestiami mroku. Dobrzy pasterze Cerkwi, nawet w ostatnich momentach życia, martwili się o swe stado, które po sobie zostawią. Św. Józef Hymnograf tak modlił się do Boga na łożu śmierci: "Zachowaj Swe stado, Synu Boży, całe stworzone Twą prawicą i strzeż je do końca czasów. Bądź pomocnikiem dla umiłowanych synów Twej Cerkwi. Obdarz Twą Oblubienicę (Św. Cerkiew) wiecznym pokojem i ciszą bez nawałnicy." Zaś św. Antypas, gdy płonął w rozżarzonym miedzianym wole, modlił się do Boga: "Nie tylko mnie, ale i tych, którzy będą po mnie, uczyń uczestnikami Twej łaski!"