Niedziela po święcie Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy. Podziękowanie o. Piotrowi

30.08.2021

W czytaniu 10. Niedzieli po Pięćdziesiątnicy, narracja ewangelicznej perykopy ilustruje nam uzdrowienie przez Jezusa chorego na epilepsję i opętanego chłopca. Cuda Chrystusa można podzielić na dwie podstawowe kategorie: dotyczące ludzi jak uzdrowienia, uwolnienia od złego ducha, wskrzeszenia umarłych oraz panowania nad naturą jak chodzenie po wodzie. Każdy cud Nauczyciela z Nazaretu jest manifestacją i obecnością Samego Pana. Potwierdza mesjańskie posłannictwo naszego Zbawiciela. Władzy czynienia cudów udzielił Jezus także swoim apostołom.

Dlaczego my nie potrafiliśmy go uzdrowić? (Mt 17:19) – zapytali apostołowie. Dlatego, że nie wystarczyło wiary. Nie wiary w to, że są w stanie to zrobić, ale wiary w to, że Bóg może to zrobić, i że rola ucznia polega na tym, by otworzyć jak najszerzej drzwi dla Chrystusa, by On mógł wejść w życie i dokonać cudu. Jest to droga postu i modlitwy. Nie tylko postu w tym znaczeniu, w jakim pojmujemy go najczęściej, a więc wstrzemięźliwości w jedzeniu, lecz postu w tym zasadniczym znaczeniu, w jakim rozumieją to słowo święci Ojcowie – postu jako odmowy, czyli, dokładniej, jako wolności od tego wszystkiego, co nas zniewala, wolności od tego wszystkiego, co nas kusi; królewskiej niezależności, dzięki której możemy do końca należeć do Boga i być w stanie zwrócić się do Niego i słuchać całym naszym jestestwem Jego życiodajnego słowa.

Pierwszej Boskiej Liturgii przewodniczył proboszcz parafii - ks. mitrat Adam Misijuk w asyście ks. prot. Pawła Korobeinikov.

Główna św. Liturgia sprawowana była przez ks. prot. Piotra Kosińskiego wspólnie z ks. prot. Piotrem Rajeckim w asyście protod. Jerzego Dmitruka i protod. Marka Zyc – Zyckowskiego.

Tego dnia w wolskiej Parafii pw. św. Jana Klimaka w Warszawie podziękowaliśmy Księdzu Prot. Piotrowi Rajeckiemu i Jego Rodzinie za wspólnych 16. lat posługi duszpasterskiej. Ks. Piotr pełnił opiekę duszpasterską nad Weterynarzami, Studentami III Wieku, godnie niosąc kaganek światła Chrystusowego przez 20 lat swojego duszpasterstwa będąc wikariuszem wolskiej cerkwi.

Słowa najwyższej wdzięczności przekazuje Ks. Proboszcz Parafii, Duchowni, Rada Parafialna, Chór, „Stowarzyszenie Wierni Tradycji Pokoleń”, Seniorzy i Parafianie.

Z życzeniami wszelkiej pomyślności pozostają wierni i wszyscy bliscy Księdzu oraz Jego Rodzinie.

Mnogaja leta, Ojcze Piotrze!

Ks. Piotr Kosiński

zdjęcia: Tymisz Krzemiński