Św. Jan Chryzostom o utrapieniach

05.04.2024

Miłosierdzie jest zupełnie szczególnym i wyjątkowym przymiotem Boga nierozdzielnie związanym z Jego naturą. To dlatego Boga nazywa Bogiem miłosiernym. (...) [Św. Paweł] kontynuuje: On to umacnia nas w każdym utrapieniu. Nie powiedział, że sprowadza na nas utrapienia, ale że umacnia w utrapieniu.  Tak właśnie podkreśla moc Boga i zwiększa naszą cierpliwość w utrapieniach. Utrapienie bowiem – powiada – pomnaża wytrwałość (Rz 5, 3). Mówił o tym także prorok: w utrapieniu umocniłeś mnie (Ps 4, 2). Nie powiedział: Nie zezwoliłeś, abym popadł w utrapienie, ani też: Rychło oddaliłeś utrapienie, ale: pomimo jego trwania, umocniłeś mnie, to jest, udzieliłeś mi swobody i wytchnienia. Tak stało się w życiu trzech młodzieńców. Nie przeszkodził im znaleźć się w ogniu, ani też, skoro tam się znaleźli, nie ugasił płomieni, ale pośród rozpalonego ognia, obdarował ich pełną wolnością (por. Dn 3, 21nn). Tak właśnie zwykł Bóg postępować. Nawiązuje do tego Paweł, gdy mówi: On to umacnia nas w każdym utrapieniu. I jeszcze coś innego chce przez to powiedzieć. Co takiego? Że czyni to nie raz, ani dwa, ale ciągle. Nie umacnia teraz, a potem pozostawia, ale umacnia pod każdym względem nieustannie. Dlatego powiada: Ten, który umacnia, a nie który umocnił, oraz: we wszelkim utrapieniu, i nie w tym i w tym, ale: we wszelkim utrapieniu, abyśmy mogli umacniać tych, którzy znajdują się we wszelkim utrapieniu tym umocnieniem, które otrzymujemy do Boga (...). Poprzez te słowa odsłania na nowo swoją postawę pokory mówiąc, że to miłosierdzie nie jest wynikiem osobistej zasługi, ale jest ono dla ratowania i dobra innych. Bóg umocnił nas, abyśmy umacniali innych. W ten sposób ukazuje godność Apostołów, że umocniony i odnowiony nie upada na nowo, jak to jest u nas, ale postępuje w dodawaniu odwagi, w zachęcaniu i umacnianiu innych.

św. Jan Chryzostom, Homilie do Drugiego Listu św. Pawła do Koryntian, I.3