Obrzezanie Pańskie i Molebien Noworoczny

01.01.2013

Pierwszego stycznia Cerkiew Prawosławna obchodzi podwójne święto: Obrzezania Pańskiego oraz św. Bazylego Wielkiego, dlatego też tego dnia zebraliśmy się w naszej cerkwi na uroczystej Boskiej Liturgii, by tym samym Nowy Rok kalendarzowy rozpocząć modlitwą. Liturgię sprawowali, na czele z bp. Jerzym, ks. mitrat Mikołaj Lenczewski, ks. mitrat Rościsław Kozłowski, ks. mitrat Michał Dudicz, ks.  prot. Adam Misijuk, ks. Piotr Kosiński, ks. Piotr Rajecki,  ks. Tomasz Stempa oraz ks. protodiakon Jerzy Dmitruk, ks. protodiakon Marek Zyc-Zyckowski, ks. protodiakon Paweł Korobeinikow. Śpiewał chór parafialny pod dyrygenturą prof. Włodzimierza Wołosiuka.

Dla prawosławnego chrześcijanina dniem świętowania jest właśnie 1 stycznia ze względu na podwójne święto, a nie tzw. „sylwester” przypadający 31 grudnia. Wspomniał o tym fakcie władyka Jerzy w swoim kazaniu. Mówił, że ludzie często bezpodstawnie i bez refleksji świętują zakończenie Starego Roku, a tymczasem człowiek wierzący powinien włożyć wszelkie swoje starania w to, by w nowym roku każdego dnia przynosił Bogu pokajanije. W ten oto sposób, zaczynając od siebie samego, będzie walczył z obecnym kryzysem ogarniającym wszystkie dziedziny życia w całym świecie. Przy tym hierarcha przypomniał, iż oryginalnym, greckim znaczeniem słowa „kryzys” jest „sąd”. Władyka przybliżył nam również postać św. Bazylego Wielkiego, wspominając o mniej znanych faktach z jego życia, a nawet tłumacząc genezę znanego powiedzenia „co do joty”, związanego z patronem dzisiejszego dnia. Trzecim wątkiem pasterskiego pouczenia było święto Obrzezania Pańskiego. Biskup Jerzy objaśnił starotestamentowe znaczenie tej uroczystości, które wskazuje na wielkie uniżenie Chrystusa i wypełnienie przez Niego Starego Przymierza. Przytoczył on także objaśnienie nowotestamentowej symboliki – Obrzezanie Pańskie, jak każde inne przymierze, związane jest z krwią i bólem, jednakże w tym przypadku jest to zapowiedź dwóch sakramentów - nowego, chrześcijańskiego „obrzezania”, tj. chrztu (obrzezanie własnych namiętności) oraz Eucharystii (Krew i Ciało Chrystusa). Tak też możemy zrozumieć, dlaczego święto to, mimo że „Pańskie”, nie należy do 12 największych – to tylko (i aż) proroctwo Chrztu Pańskiego, które będziemy świętować za pięć dni. Jest ono jednakże na tyle ważne, że ma swoje własne rozesłanie (cs. otpust), co przynależy tylko 12 wielkim świętom i Wielkiemu Tygodniowi.

Po Liturgii odsłużono noworoczny molebien, w trakcie którego modliliśmy się o pomyślność dla naszej Cerkwi i Ojczyzny. Pod koniec nabożeństwa chór zaśpiewał uroczysty i starożytny hymn Tiebie Boha hwalim (Te Deum laudamus) w aranżacji Bortniańskiego.

Bezpośrednio po molebniu zaśpiewano Mnogaja leta dla hierarchów naszej Cerkwi, Ojczyzny i wszystkich prawosławnych. Biskup Jerzy w imieniu wszystkich zebranych złożył życzenia urodzinowe panu Janowi Boułtromiukowi, który pełni funkcję członka Rady Parafialnej przy naszej cerkwi.

Dominika Kovačević

fot. matuszka Dorota Korobeinikov