Niedziela XVI po Pięćdziesiątnicy

08.10.2019

Zgromadzony nad brzegiem jeziora lud spragniony słów o Bożej miłości jest ujęty mądrością Nauczyciela. Cudowny połów mnóstwa ryb opisany w dzisiejszej lekcji ewangelicznej wg św. Łukasza, stał się kolejnym dowodem ponadziemskiej mocy Chrystusa, jednak Szymon doznaje jeszcze innego cudu. To jego przemiana serca, które dotychczas biło rytmem własnych zasad i trosk.

Apostoł Piotr (wówczas jeszcze Szymon) z głębokim podziwem i strachem prosi Jezusa, aby opuścił łódkę, mówiąc o sobie, że jest grzesznikiem i nie jest godzien z Nim przebywać. Podobny obraz spotkania z Bogiem odkrywamy u proroka Jeremiasza: „Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów! (Iz 6,5).

W osnowie mentalnej przemiany ucznia Chrystusa jest zawarty akt wyznania wiary przez zaufanie Panu i pełną dyspozycję jego życia osobowego do wypełniania woli Bożej na chwałę Królestwa niebieskiego. Przychodzi moment, kiedy Sam Pan rozpoczyna swoje działanie w człowieku, który odpowiedział w pokorze serca na wezwanie Zbawiciela. Rzeczy dotychczas niemożliwe, stają się faktem. Uczeń Chrystusa wypływa na głębinę bez obaw i wątpliwości, ponieważ wie, że jest z nim Sam Bóg, Któremu zaufał.

Owa łódź, w interpretacji błogosławionego Teofiłakta Bułgarskiego, jest parabolą żydowskiej synagogi. Piotr przedstawia obraz nauczycieli Prawa Starego Testamentu, którzy byli przed Chrystusem. „Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili” (Łk 5,5), ponieważ nocą i ciemnością określa się przestrzeń do przyjścia Chrystusa. Nocą w wymiarze duchowym i empirycznym rybacy nic nie osiągnęli, chociaż to najlepszy czas na połów. Często wszelkie działanie człowieka bez przywołania Imienia Pana i Jego błogosławieństwa, pozostaje bezpłodne i nie przynosi duchowej satysfakcji, radości. A kiedy Chrystus przyszedł „Noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmy tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.” (Rz 13,12). Nastąpił dzień, wówczas apostołowie, zgodnie z Jego słowem, zastąpili nauczycieli Prawa według słowa, to znaczy zgodnie z przykazaniem Jezusa, zarzucili sieć Ewangelii i rozpoczęli „łowić ludzi”.

W taki oto sposób wypełniają się słowa proroka Jeremiasza: „Oto Ja poślę po wielu rybaków - mówi Pan - by ich wyłowili, a następnie poślę wielu myśliwych, by polowali na nich na wszystkich górach i na wszystkich pagórkach, i we wszystkich rozpadlinach skalnych.” (Jr 16,16). Rybakami nazwał Pan apostołów, a myśliwymi nauczycieli Kościoła aż do czasów ostatecznych. Nadto Pan wzywa do gotowości głoszenia Ewangelii i dawania świadectwa Prawdzie swoim codziennym życiem każdego chrześcijanina.

Pierwszej Liturgii św. przewodniczył ks. prot. Piotr Rajecki w asyście, ks. Dawida Romanowicza oraz diakona Łukasza Leonkiewicza. List apostolski przeczytał Włodzimierz Misijuk. Chórem dyrygowała Anna Jakoniuk. Ze słowem kazania zwrócił się do wiernych ks. Dawid.

Głównej Boskiej Liturgii przewodniczył ks. proboszcz mitrat Adam Misijuk w asyście ks. prot. Piotra Kosińskiego oraz protodiakonów: Jerzego Dmitruka i Marka Zyc-Zyckowskiego. Lekcję apostolską przeczytał lek. Andrzej Trofimiuk, chórem dyrygował prof. Włodzimierz Wołosiuk. Homilię wygłosił ks. P. Kosiński.

Na koniec nabożeństwa duchowni oddali cześć relikwiom św. męcz. Bazylego. Po nabożeństwie ks. proboszcz A. Misijuk przedstawił aktualny stan przebiegu remontu świątyni zwracając uwagę na postęp prac w rospisywaniu fresków pod kopułą świątyni oraz zapoznał wiernych z programem na nadchodzący tydzień.

xpk

zdjęcia: Arseniusz Korobeinikov, Włodzimierz Misijuk