Niedziela Antypaschy - Św. Liturgia

12.05.2013

Już od czwartej niedzieli Wielkiego Postu – kiedy to wspominaliśmy świętego patrona naszej cerkwi, tj. św. Jana Klimaka – w parafii co tydzień mają miejsce podniosłe uroczystości. Jednakże ta dzisiejsza – w Niedzielę Antypaschy – była jeszcze bardziej szczególna, albowiem tego dnia wolska świątynia gościła aż trzech hierarchów naszej Cerkwi, na czele z jej zwierzchnikiem – Jego Eminencją Metropolitą Warszawy i całej Polski Sawą. Dwóch pozostałych dostojników to Jego Ekscelencja Arcybiskup łódzko-poznański Szymon oraz Jego Ekscelencja biskup gorlicki Paisjusz. Wraz z proboszczem - ks. mitratem Mikołajem Lenczewskim, ks. mitratem Michałem Dudiczem, ks. archimandrytą Teodozjuszem, ks. prot. Jarosławem Kadylakiem, ks. prot. Marianem Bendzą, ks. prot. Doroteuszem Sawickim, ks. Eugeniuszem Fiedorczukiem, ks. Tomaszem Stempą, ks. arcydiakonem Pawłem Tokajukiem, protodiakonem Jerzym Dmtrukiem, protodiakonem Pawłem Korobejnikowem przewodniczyli oni ponad trzygodzinnym uroczystościom, na które składały się Święta Liturgia, panichida oraz procesja na parafialnym cmentarzu – historycznym i największym w Polsce, jeśli chodzi o wyznanie prawosławne.

Uroczystości zaczęły się tradycyjnie liturgicznym przywitaniem Metropolity Sawy w progach naszej cerkwi przez hierarchów, resztę kleru oraz wiernych. W tym czasie zabrzmiał troparion dnia, czyli Zapieczatanu hrobu, który w głęboki sposób opowiada o dosłownym, jak i symbolicznym znaczeniu przejścia Chrystusa przez zamknięte drzwi i swoistej zapowiedzi Świętego Ducha. Hymn ten, podobnie jak całą Służbę, zaśpiewał chór parafialny pod kierownictwem prof. Wołosiuka.

Cała Liturgia miała wymiar bardzo paschalny, albowiem to pierwsze w tym roku liturgicznym odnowienie Paschy, którą zaczęliśmy świętować równo tydzień temu. Były śpiewane antyfony Paschy, oraz zamiast tradycyjnego trisagionu – Jelicy wo Christa. Jeśli chodzi o to drugie, po kolei błogosławiło trzech biskupów, czego można doświadczyć niezwykle rzadko.

Kazanie wygłosił arcybiskup Szymon, w którym zestawił dwie rzeczy – paschalną radość, którą szczególnie dzielił się św. Serafim z Sarowa z każdą napotkaną osobą, oraz indywidualizm Tomasza, który wpierw w Paschę Chrystusową nie uwierzył, i, nie patrząc na konsekwencje, zażądał empirycznego dowodu Zmartwychwstania. My zaś, podążając za św. Serafimem, głosimy Zmartwychwstanie nie tylko sobie nawzajem, nie tylko żywym, lecz także – właśnie od tej niedzieli – wszystkim zmarłym.

I właśnie po Świętej Liturgii wyszliśmy przed cerkiew, by odsłużyć Panichidę podczas której wznoszone były modlitwy za jej fundatorów i kapłanów, którzy w niej służyli, a także za zmarłych zwierzchników Cerkwi w Polsce oraz pozostałych jej hierarchów. Ta modlitwa za zmarłych miała szczególny przebieg i znaczenie, albowiem według obyczaju, panichida w dzień Antypaschy powinna być pierwszym nabożeństwem żałobnym od dwóch tygodni, kiedy to dzięki przypomnieniu sobie o odwiecznej prawdziwe o Zmartwychwstaniu śmierć zaczynamy choćby na chwilę traktować nieco inaczej. To wyjątkowy czas, kiedy w trakcie modlitwie za zmarłych bardziej towarzyszy nam paschalna radość, niż refleksyjna zaduma – jak można się smucić, słysząc wyjątkowo w trakcie panichidy Chrystus powstał z martwych … i będącym w grobach życie darował, a także pełne tryumfu i szczęście irmosy Kanonu Paschy?…

Po tej modlitwie przeszliśmy uroczystą procesją wokół cerkwi, a następnie przez niemalże cały cmentarz, kiedy to kapłani kropiąc wodą święconą groby przypominali spoczywającym w nich: Christos woskresie! W związku z tą tradycją, w ciągu tego dnia księża odmawiali również indywidualne modlitwy przy grobach na naszym cmentarzu.

Po powrocie do cerkwi głos zabrał Metropolita Sawa, który pokrótce przybliżył znaczenie nazwy dzisiejszego dnia. Po tym nastąpił kolejny bardzo ważny moment tych uroczystości – dzisiaj świętowaliśmy nie tylko Niedzielę o Tomaszu, lecz także piętnastolecie od wybrania władyki Sawy na zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. W imieniu zebranych podziękowania i bukiet kwiatów Jubilatowi złożył arcybiskup Szymon. Chór zaśpiewał gromkie Mnohaja leta, po czym wierni zaczęli podchodzić do krzyża, by dostać też cząstkę Artosu – chleba święconego w Noc Paschalną nawiązującego do starożytnej tradycji Panahii. W tym czasie wielu wiernych pozdrawiało przybyłych hierarchów – w imieniu parafian uczynił to wcześniej ks. Mikołaj. Na konie Jego Eminencja  Metropolita rozdawał  ikonki patrona naszej cerkwi – św. Jana Klimaka.

Dominika Kovačević

fot. Matuszka Dorota Korobejnikow

prawosławie.pl