Międzynarodowa Konferencja na północnym Kaukazie.

26.09.2012

W dniach 19 - 22 września na północnym Kaukazie odbyła się międzynarodowa naukowa konferencja pt. Problemy samoidentyfikacji grup etnokonfesjonalnych we współczesnym świecie. Z krajów o tradycjach słwiańskich przybyło ok. 50 zaproszonych gości (8 krajów). Po zakończeniu konferencji (22 września) uczestnicy wzięli udział w obchodach 50 lecia powrotu Kozaków- Niekrasowców na historyczne ziemie dalekich stepów – do Rosji. Organizatorem tego naukowego forum było  Muzeum Państwowe w Stawropolu i jego filia w miejscowości Nowokumje.

Naszą Cerkiew w Polsce z błogosławieństwa Jego Eminencji Wielce Błogosławionego Sawy Metropolity Warszawskiego i całej Polski reprezentował ks. Adam Misijuk. Podczas konferencji wygłosił referat nt. Prawosławie w Polsce jako możliwość zachowania wschodnich Słowian.

W roku 2004 r. na Międzynarodowym Festiwalu Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej  gościł zespół Niekrasowskije Kazaczata ze Stawropola. Na łamach Przeglądu Prawosławnego ukazała się krótka historia Kozaków – Niekrasowów:

W 1708 roku na Donie stłumiono chłopskie powstanie Kondrata Buławina. Ataman Ignat Niekrasow nie podporządkował się carowi i wyprowadził kilkadziesiąt tysięcy wojska i cywilów z Rosji do Imperium Osmańskiego. Uchodźcy żyli w okolicach Morza Czarnego. Katarzyna II chciała ich powrotu. Kozacy nie zgodzili się. Caryca wysłała swoje wojska. Były walki z kozakami. Resztki ich oddziałów wyjechały w rezultacie do Turcji. Kozacy Niekrasowcy przeżyli tam 254 lata. Ich potomkowie wrócili w 1962 roku. Ze Stambułu na parostatku "Gruzja" wyjechało 999 osób. Gdy przybyli do Noworosyjska, było ich już tysiąc. Jeden kozak urodził się w drodze.

Niekrasowcy, religijnie staroobrzędowcy, popowcy, żyjąc na brzegu jeziora Majnos przechowali na obczyźnie język i wiarę takie, jakie były w końcu XVII wieku. 
Niekrasowców osiedlono w Kraju Stawropolskim, w dwóch sowchozach: Posiołok Nowokumowski i Kumskaja Dolina, gdzie są winnice. Te miejscowości leżą około stu kilometrów od Czeczenii.

Dziś pielęgnują stare śpiewy, unikalny folklor, stroje. W cerkwiach śpiewają z pamięci, w nabożeństwach uczestniczą w oryginalnych strojach, które mają w sobie elementy bałkańskie, gruzińskie, greckie.

esm