XXIV Niedziela po Pięćdziesiątnicy

07.12.2024

Czytanie Listu ap. Pawła do Efezjan, 2, 14-22

On bowiem jest pokojem naszym, On, który jednych i drugich uczynił jednością i zburzył rozdzielający mur – wrogość, przez ciało swoje. Prawa przykazań zawarte w postanowieniach zniósł, aby z dwóch stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój, i aby ponownie pojednać jednych i drugich w jednym Ciele z Bogiem przez krzyż, powodując w nim śmierć wrogości. A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzy jesteście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. Przez Niego to bowiem mamy dostęp, i jedni, i drudzy, do Ojca w jednym Duchu. Tak więc nie jesteście już obcymi ani przybyszami, lecz jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowanymi na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus. W Nim cała budowla zespolona wzrasta w świętą w Panu świątynię. W Nim i wy jesteście budowani na mieszkanie Bogu Duchem.

Czytanie Świętej Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Łukasza,  Łk 13,10-17

W owym czasie, Jezus nauczał w jednej z synagog w szabat. I oto była tam kobieta mająca od osiemnastu lat ducha niemocy, zgięta w pół i zupełnie nie mogąca się wyprostować. Zobaczywszy ją, Jezus przywołał [ją] i rzekł do niej: – Kobieto, uwolniona jesteś od niemocy swojej. I położył na nią ręce, i natychmiast wyprostowała się, i wychwalała Boga. W odpowiedzi na to przełożony synagogi oburzając się, że Jezus uzdrowił w szabat, powiedział do tłumu: – Jest sześć dni, w które należy pracować, w te dni więc przychodząc, leczcie się, a nie w dzień szabatu! Odpowiadając mu, Pan rzekł: – Obłudniku, czy każdy z was w szabat nie odwiązuje wołu swego lub osła od żłobu i wyprowadziwszy, nie poi? Czy tej córki Abrahama, która była związana przez szatana osiemnaście lat, nie należało uwolnić z tych więzów w dzień szabatu? A kiedy On to mówił, zawstydzili się wszyscy przeciwnicy Jego i cały tłum radował się wszystkimi chwalebnymi [czynami] przez Niego dokonywanymi.