Sakrament Spowiedzi

27.03.2013

Spowiedź jest Sakramentem, w którym wierni wyznają Bogu swoje grzechy w obecności kapłana i przez kapłana uzyskują odpuszczenie grzechów od Samego Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Chrystus przekazał bowiem świętym Apostołom – a za Ich pośrednictwem i zwykłym kapłanom – dar odpuszczania grzechów: Weźmijcie Ducha Świętego. Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane (J 20,  22-23).

Już Jan Chrzciciel, przygotowując ludzi do przyjęcia Zbawiciela – głosił chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów. I wychodziła do niego cała kraina judzka i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, a on chrzcił w rzece Jordanie wyznających grzechy swoje, (Mk 1,  4-5).

Apostołowie, otrzymawszy takową władzę od Pana, udzielali sakramentu spowiedzi: Wielu też z tych, którzy  uwierzyl, przychodziło, wyznawało i ujawniało uczynki swoje (Dz,  19, 18).

Aby uzyskać odpuszczenie (przebaczenie) grzechów, spowiadający się musi pojednać (pogodzić) się z bliźnimi i poprosić ich o wybaczenie, czuć szczery żal za grzechy (skruchę) i wyznać je ustnie, na głos, spowiednikowi (kapłanowi). Wymaga się od niego szczerego zamiaru poprawy, zmiany swego życia na lepsze, szczera wiara w Chrystusa i nadzieja na Jego miłosierdzie.

Niekiedy spowiednik nakłada na penitenta (spowiadanego) tzw. epitymię (pokutę). Pokuta polega na zobowiązaniu do szczególnie gorliwego dokonywania dobrych, miłosiernych uczynków i wyrzeczeń (między innymi – jałmużny, postu, modłów, pracy), co pomaga w przezwyciężaniu grzesznych skłonności człowieka.

(«Закон Божiй», Минск 1998 –[юш])