19 lipca (wg starego stylu)

01.08.2017

Najlepszą ozdobą kobiety jest jej wstydliwość, zaś nieprzyzwoitość jest dla kobiety najbardziej nienaturalnym i najobrzydliwszym spektaklem na świecie. Cudowny przykład kobiecej wstydliwości ukazała w swym życiu św. Makryna. W młodości utworzyła się na jej piersi ciężka rana. Chociaż matka radziła jej, aby pokazała ranę lekarzowi i poszukała lekarstwa, Makryna nigdy na to nie przystała. Oddała się całkowicie Bogu i nie dopuszczała nawet myśli, aby obnażyć swe ciało przed ludźmi, choćby własną matką. Pewnej nocy Makryna gorliwie modliła się do Boga; z jej oczy płynęły łzy, które spadały na pył przed nią. Z niezachwianą ufnością w swego Pana zmieszała ręką pył ze łzami i posmarowała swą ranę. Następnego ranka zbudziła się zdrowa. Gdy jej matka, wielce stroskana, przyszła sprawdzić, jak czuje się córka, Makryna nie chciała mówić, że została uzdrowiona przez Pana (z pokory ukrywając cud, który sama uczyniła przez swą modlitwę), lecz prosiła swą matkę, mówiąc: "Będę uzdrowiona, matko moja, jeśli położysz swą prawicę na mej piersi i uczynisz znak krzyża na zranionym miejscu." Matka wyciągnęła rękę, aby przeżegnać ranę, lecz jej nie znalazła, prócz blizny po zagojonej ranie. W ten sposób św. Makryna ukryła swe ciało z powodu wstydliwości i swe cudotwórstwo z powodu pokory.