18 listopada (wg starego stylu)

01.12.2017

Lecz ku temu, kto uderzy cię w prawy policzek, obróć i drugi (Mt 5,39), przykazuje Pan. To jest najkrótsze i najjaśniejsze wyrażenie nauki o pokorze. Złe demony niczego się tak nie boją, jak pokornego człowieka wypełniającego przykazania Pańskie. W Aleksandrii mieszkał pewien wielmożny bogacz, który miał młodą córkę opętaną przez złego ducha. Z tego powodu dziewczyna postradała zmysły. Ktoś powiedział zrozpaczonemu ojcu, że nikt nie może uzdrowić jego córki, prócz mnichów, którzy mieszkali na pustyni i przychodzili od czasu do czasu do Aleksandrii sprzedawać swe rękodzieło - kosze. Lecz żaden z mnichów nie zechce wejść do domu bogacza, jeśli dowiedzą się jaki jest cel wizyty. Najlepiej będzie, jeśli on kupi u nich kosze, i zaprosi do domu, aby im zapłacić. Wtedy, gdy wejdą do środka, może poprosić ich, aby pomodlili się do Boga za wszystkich członków domostwa, a Bóg w ten sposób pomoże i uleczy szaloną dziewczynę. Ojciec posłuchał i poszedł pewnego dnia na rynek, a tam spotkał jednego z uczniów św. Makarego, sprzedającego kosze. Szybko nabył kosze i wezwał mnicha do domu, aby mu zapłacić. Gdy mnich wszedł do domu, opętana córka doskoczyła do mnicha i uderzyła go siarczyście dłonią w policzek. Wtedy mnich w milczeniu nastawił drugi. Zły duch gorzko zawył i wyszedł z dziewczyny, ona zaś wróciła do zmysłów i napełniła się pokojem. Gdy mnich wrócił na pustynię opowiedział starcom, o tym co się stało. Wszyscy wychwalali Boga za to, że obdarzył taką mocą tych, którzy spełniają Jego przykazania.