15. września (wg starego stylu)

28.09.2022

"Bóg nie dozwoli z siebie szydzić" (Ga 6,7). Bóg karze szyderców, aby ich poprawić lub zamienić ich w tych, z których szydzą. Św. Porfiriusz wysławił się najpierw wśród pogan jako szyderca chrześcijaństwa. Pewnego razu wyśmiewał się przed cesarzem Julianem Apostatą i jego dworem z chrześcijańskiego sakramentu chrztu. Lecz stało się coś całkowicie nieoczekiwanego. Gdy Porfiriusz zanurzył się w wodzie i powiedział, że chrzci się w imię Świętej Trójcy, nagle zaszła w jego duchu zmiana i w istocie stał się chrześcijaninem. Zamiast wyśmiewać się z wiary chrześcijańskiej, zaczął piętnować cesarza z powodu jego niegodziwej idolatrii, za co został wydany na męki i ścięcie. Podobne stało się z pewnym komikiem Gennesusem, prawdopodobnie za czasów Dioklecjana. Ów Gennesus parodiował przed pogańskim tłumem chrześcijańską Liturgię, zabawiając wszystkich swymi żartami i docinkami. Lecz nagle zmienił się i zakrzyknął przed tłumem: "Wierzę i pragnę przyjąć chrzest." W pierwszej chwili widzowie pomyśleli, że te słowa były częścią jego farsy, lecz on wciąż wyznawał swą wiarę w Chrystusa. Gdy i przed sądem i przed samym cesarzem z uporem obstawał przy swej wierze w Chrystusa, został wydany na męki i śmierć. W ten sposób szydercy Chrystusa stali się Chrystusowymi męczennikami.