23. września (wg starego stylu)

06.10.2022

Kto daje biednemu, daje Chrystusowi. Taki jest sens nauki ewangelicznej, którą doświadczeniem potwierdzili święci. Piotr Miłościwy, gdy się pokajał, zaczął rozdawać jałmużnę biednym, gdy tylko nadarzała się ku temu okazja. Pewnego razu Piotr spotkał rozbitka, który ledwie zdołał uratować swe nagie ciało z wraku. Ów człowiek poprosił go o jakąkolwiek odzież. Piotr zdjął z siebie swój kosztowny płaszcz i odział nagiego. Wkrótce potem Piotr zobaczył swój płaszcz na stoisku u pewnego kupca, który wystawił go na sprzedaż. Piotr wielce się zasmucił, że tamten rozbitek sprzedał jego płaszcz, zamiast samemu go używać. Piotr rzekł sobie: "Nie jestem godzien; Pan nie przyjął mej jałmużny." Lecz we śnie zjawił mu się Pan w postaci pięknego człowieka, jaśniejszego od słońca, z krzyżem na głowie i ubrany w piotrowy płaszcz. "Piotrze, dlaczego się smucisz?" zapytał go Pan. "Jak nie mam być smutny, Panie mój, gdy widzę, że to, co daje ubogim, sprzedaje się na bazarze?" Wtedy spytał go Pan: "Czy poznajesz tą odzież na Mnie?" Piotr odrzekł: "Poznaję, Panie, to moja odzież, którą odziałem nagiego." Wtedy Pan ponownie mu rzekł: "Nie smuć się zatem; dałeś ją biednemu, a Ja sam ją przyjąłem, i pochwalam twój czyn."