27. września (wg starego stylu)

10.10.2022

Całe nasze bogactwo, i chwała, i cześć jest jak jeden posiłek, który kończy się śmiercią. Z tego posiłku nikt nie zabiera na tamten świat nawet jednego okrucha. Szczęśliwy ten, kto pojął, że jedynie dusza jest jego własnością, której nic nie umniejsza, nawet śmierć. Taki myśli tylko o trzech faktach - o śmierci, o duszy i o Bogu Sędzi. Abba Ewagriusz uczy: "Nieustannie miej w pamięci nadchodzący koniec i sąd, i ustrzeżesz swą duszę od grzechu." Wszystkie nasze cielesne troski w tym życiu są troską o posiłek, który wkrótce musi się skończyć. Św. Izajasz Anachoreta powiada: "Miejcie codziennie śmierć przed oczyma; troszczcie się nieustannie o to, jak będziecie oddzielać się od ciała, w jaki sposób przekroczycie strefę mocy ciemności, które spotkają was w powietrzu, w jakim stanie stawicie się przed Bogiem. Przygotujcie się na straszny dzień, gdy będziecie musieli odpowiedzieć na Sądzie Bożym, jakbyście go już oglądali." Pewnego dnia do św. Sawacjusza Sołowieckiego przybył pewien bogaty kupiec imieniem Jan i przyniósł ze sobą wiele darów. Sawacjusz nic z tego nie przyjął i powiedział darczyńcy, aby rozdał to wszystko biednym. Jan wielce się zasmucił, a święty, aby go pocieszyć i wszystko mu wyjaśnić, rzekł: "Janie, synu, zostań tutaj i odpocznij do jutra, zaś jutro ujrzysz łaskę Bożą." Jan posłuchał. Następnego dnia poszedł do celi Sawacjusza i ujrzał zmarłego starca, i poczuł w środku pomieszczenia cudowny zapach. Kto dostrzega koniec swego życia, ten nie myśli o dobrach ziemskich.