30. września (wg starego stylu)

13.10.2022

Cudowne zmiany codziennie zachodzą w ludzkich losach, i dawniej, i dzisiaj. Poniżeni z powodu Bożej sprawiedliwości są wyniesieni na wielkie szczyty, zaś bluźniercy wiary Bożej zmieniają się w sługi prawdziwej wiary. Król Tiridates wrzucił św. Grzegorza do głębokiej jamy. Święty spędził tam 14 lat, zapomniany przez cały świat, lecz nie zapomniany przez Boga. Kto z ludzi mógłby pomyśleć, że największa światłość ormiańskiego narodu znajduje się w mroku pewnej jamy? I kto kiedykolwiek mógłby pomyśleć, że pewnego dnia potężny i brutalny król Tiridates zostanie uratowany przez tego samego Grzegorza, którego wydał na śmierć, i tamten bardziej mu pomoże, niż cały świat mógłby pomóc? Po 14 latach Bóg ujawnił Grzegorza żywym. Grzegorz cudotwórczo uzdrowił szalonego króla. Tiridates, nieokiełznany prześladowca Chrystusa, ochrzcił się i stał się najżarliwszym wyznawcą wiary Chrystusowej. Można by powiedzieć, że dzięki Bożej pomocy i Grzegorz i Tiridates byli wyciągnięci z mrocznej jamy: Grzegorz ciałem, a Tiridates duszą. O, nieskończona mądrość Boża w prowadzeniu ludzkich losów! Niegdyś dziki i spętany namiętnościami Tiridates, tak bardzo skruszył się pokajaniem i obłaskawił się wiarą Chrystusową, że z charakteru bardziej przypominał św. Grzegorza, niż samego siebie przed chrztem.