Niedziela VI po Wielkanocy. O Ślepcu. Męczenników chełmskich i podlaskich

03.06.2019

Dzisiaj, w szóstą niedzielę po święcie Paschy, świętujemy cud Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, uczyniony ślepcowi od urodzenia. Cud ten, podobnie jak z Samarytanką i paralitykiem, także został dokonany przy pośrednictwie wody. Miało to miejsce tak. Kiedy Chrystus podczas rozmowy z Żydami objawił siebie jako równego Ojcu i powiedział: „Zanim stał się Abraham, Ja jestem”, to Żydzi rzucali w Niego kamieniami.

On zaś oddalając się z tego miejsca, widzi potykającego się ślepca, który już takim się urodził, mając jedynie zarys oczu i zagłębienia zamiast oczu. Gdy więc Chrystus spotyka go w takim stanie, uczniowie pytają: „Kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że urodził się ślepym?”, bo słyszeli, jak On mówił do paralityka: „Oto wyzdrowiałeś, nie grzesz więcej”, i że „grzech rodziców na dzieciach”. Poza tym wśród pewnych Żydów panował pogląd Epikura, że dusze istnieją zanim pojawia się ciało, a te z nich, które zgrzeszyły w swej bezcielesnej postaci, są kierowane do ciał. Odrzucając te wszystkie opinie, Chrystus powiedział: „On nie dlatego jest ślepym, ale po to, aby na nim objawiły się dzieła Boże”, co znaczy, że On rozumiał pod tym swoje dzieła. W tym wypadku nie chodzi bowiem o Ojca, gdyż zwrot „żeby” wskazuje na powiedzenie, a nie na przyczynę. Powiedziawszy to i splunąwszy na ziemię, Chrystus pomazał ślepcowi błotem te miejsca, gdzie powinny być oczy, i posłał go, żeby obmył się w sadzawce Siloam, aby pokazać, że to On jest tym, który na początku bytu wziął proch z ziemi i stworzył człowieka. Ponieważ oko jest w ciele najważniejsze, to On stwarza je z niebytu, pokazując przez to, że mocy duszy też daje ruch.

Chrystus wykorzystał ślinę, a nie wodę, aby było oczywistym, że moc łaski jest z Jego śliny, a nie z wody, i dlatego jeszcze, że miał zamiar posłać ślepca do Siloam. Nakazał mu obmyć się, aby nikt nie przypisał uzdrowienia tamtejszej ziemi i błotu, a do Siloam posyła go ze względu na licznych świadków uzdrowienia, gdyż wielu powinien spotkać, gdy szedł z oczyma pomazanymi błotem. Niektórzy powiadają, że ślepiec po obmyciu nie usunął z oczu błota powstałego ze zmieszania śliny z ziemią, ale samo błoto przy tym kontakcie z wodą zmieniło swoją naturę w ten sposób, że powstały oczy.

Można to przedstawić także w innym sensie. „Ślepcami” są równocześnie ludzie spośród pogan, których Jezus znalazł przechodząc, czyli na ziemi, a nie będąc na niebiosach, lub dlatego, że przyszedł ze względu na naród hebrajski, i przechodząc okazał się też poganom, i splunąwszy na ziemię uczynił błoto, i pomazał, to znaczy najpierw nauczył ich, bowiem zstąpił na ziemię, podobnie jak kropla, i wcielił się w Dziewicę Marię, a potem przekazał Boży chrzest, jakim jest Siloam. Następnie, tenże ślepiec jest ludem chrześcijańskim z pogan, przede wszystkim ze względu na Chrystusa odważny, prześladowany i świadczący, a pod koniec przez Niego samego jako Jego lud uznany i wysławiony.

W pierwszą niedzielę czerwca Kościół prawosławny w Polsce wspomina Wszystkich Świętych Męczenników Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej.

Paramoni święta ku czci śww. Męczenników Chełmskich i Podlaskich rozpoczęły się w sobotę o godzinie 17:00 nabożeństwem całonocnego czuwania. Tego samego dnia, o godzinie 23:00 przed relikwiarzem świętego męczennika kapłana Bazylego Martysza odsłużono akatyst ku czci św. kapłana Bazylego, zaś o północy została odsłużona nocna Liturgia św. Sprawował ją ks. Paweł Korobeinikov.

Główna Liturgia św. była poprzedzona małym poświęceniem wody, którego dokonał ks. Piotr Rajecki o godz. 9.00. Liturgii eucharystycznej przewodniczył ks. proboszcz Adam Misijuk w asyście ks. prot. Piotra Kosińskiego, ks. Piotra Rajeckiego, ks. Dawida Romanowicza oraz diakonów Łukasza Leonkiewicza, Andrzeja Enachi i protodiakona Marka Zyc-Zyckowskiego. List Apostolski przeczytał lektor Daniel Gryko. Fragment Świętej Ewangelii o Ślepcu odczytał w j. polskim ks. Kosiński, a perykopę ewangeliczną poświęconą śww. męczennikom przeczytał w j. cerkiewnosłowiańskim ks. diakon Łukasz. Kazanie wygłosił ks. Piotr Kosiński. Chórem dyrygował Włodzimierz Wołosiuk.

Na zapriczastnom ks. proboszcz zapoznał wiernych z ogłoszeniami parafialnymi i planem nabożeństw na nadchodzący tydzień.

Tego dnia wspólnota wolskiej parafii pozdrowiła Przewielebnego Księdza Proboszcza z okazji jego urodzin i rozbrzmiały gromkie Mnogaja leta. Ks. proboszcz pozdrowił także z imieninami oraz jubileuszem Konstantego Sterlingowa.

Po zakończonej Liturgii wszyscy udali się na wspólny poczęstunek do ogrodu przy domu parafialnym.

Trwają prace remontowe głównej kopuły wolskiej świątyni (galeria). Akcja zbierania środków na rzecz remontu prowadzona jest również na portalu pomagam.pl/cerkiew. Patronat nad zbiórką objęło Stowarzyszenie Wierni Tradycji Pokoleń – powiedział m.in. w ogłoszeniach parafialnych ks. proboszcz.

xpk

zdjęcia: lek. Andrzej Trofimiuk, lek. Marcin Bielawski, Łukasz Troc