Nabożeństwa

Święta Liturgia

Środa - 9.00 (Uprzednio Poświęconych Darów)
Piątek - 17.00(Uprzednio Poświęconych Darów)
 Sobota  9:00
Niedz.  7:00,  8:30,  10:00  

Modlitwa za dusze zmarłych

Pon. - Sob.  9:00

Akatyst

Środ.  17:00


Niedziela X po Pięćdziesiątnicy

26.08.2019

Czytając perykopę ewangeliczną tejże niedzieli zetknęliśmy się z rozpaczliwą potrzebą człowieka i bezradnością uczniów, którzy nie byli w stanie go uzdrowić. Niedawno czytaliśmy w Ewangelii o tym, co czuli, gdy nie byli w stanie nakarmić ludu, otaczającego Chrystusa, a teraz zapytali Go: dlaczego? Dlaczego są tak bezsilni? Dlaczego nie mogą pomóc tym, którzy przychodzą do nich z taką nadzieją?

Zbawiciel powiedział im o dwóch rzeczach. Na początku, jeszcze nim postawili pytanie, rzekł: Przyprowadźcie chorego chłopca do Mnie. To pierwsza rzecz, którą każdy z nas powinien zrobić. Bowiem ostateczna harmonia, pełnia człowieka może być ponownie ustanowiona tylko przez Samego Boga. I dlatego powinniśmy pamiętać, że zostaliśmy posłani w świat po to, by każdego potrzebującego człowieka przywieść do Chrystusa, po to, by stać się tak przezroczyści, tak niezauważalni, by ludzie mogli wejść w łączność z Chrystusem, bo my ich za rękę do Niego przywiedliśmy – ale tylko to, nic więcej.

Z drugim pytaniem zwrócili się już sami uczniowie: dlaczego nie potrafiliśmy go uzdrowić? – Dlatego, że nie wystarczyło wiary. Nie wiary w to, że są w stanie to zrobić, ale wiary w to, że Bóg może to zrobić, i że rola ucznia polega na tym, by otworzyć jak najszerzej drzwi dla Chrystusa, by On mógł wejść w życie i dokonać cudu.

Ale po to, żeby móc tak właśnie postąpić – jak powiedział im Zbawiciel – trzeba przejść drogę postu i modlitwy. Nie postu w tym znaczeniu, w jakim pojmujemy go najczęściej, a więc wstrzemięźliwości w jedzeniu, lecz postu w tym zasadniczym znaczeniu, w jakim rozumieją to słowo Święci Ojcowie – postu jako odmowy, czyli, dokładniej, jako wolności od tego wszystkiego, co nas zniewala, wolności od tego wszystkiego, co nas kusi; królewskiej niezależności, dzięki której możemy do końca należeć do Boga i być w stanie zwrócić się do Niego i słuchać w głębiach naszego bytu Jego życiodajnego słowa.

Pierwszą Boską Liturgię rozpoczęo tradycyjnie o godz. 8.30. Przewodniczył jej ks. Dawid Romanowicz w asyście diakona Łukasza Leonkiewicza oraz diakona Marcina Bielawskiego. Homilię wygłosił ks. Dawid. Chórem dyrygował psalmista Bogdan Kuźmiuk.

Głównej Św. Liturgii przewodniczył proboszcz parafii - ks. mitrat Adam Misijuk w asyście ks. prot. Piotra Rajeckiego, ks. Pawła Korobeinikov (niedzielnego kaznodziei) oraz protodiakona Jerzego Dmitruka i protodiakona Marka Zyc-Zyckowskiego. Lekcję apostolską przeczytał lek. Daniel Gryko, a chórem dyrygował prof. Włodzimierz Wołosiuk.

Po Liturgii miało miejsce wielbienie świętych męczenników chełmskich i podlaskich przed relikwiarzem św. Bazylego Martysza.

Na zakończenie ks. proboszcz Adam Misijuk przedstawił program nabożeństw, a także przybliżył postęp prac remontowych cerkwi.

wesprzyj remont

śk

zdjęcia: ks. Dawid Romanowicz, Arseniusz Korobeinikov, Andrzej Pawlak

do góry

Prawosławna Parafia Św. Jana Klimaka na Woli w Warszawie

Created by SkyGroup.pl