Nabożeństwa

Święta Liturgia

Środa - 9.00 (Uprzednio Poświęconych Darów)
Piątek - 17.00(Uprzednio Poświęconych Darów)
 Sobota  9:00
Niedz.  7:00,  8:30,  10:00  

Modlitwa za dusze zmarłych

Pon. - Sob.  9:00

Akatyst

Środ.  17:00


Jesteśmy w świątyni (4)

01.06.2014

O Liturgii Świętej.

Drodzy moi, powiem wam teraz o świętej Liturgii.

Gdyby tak zebrać kosztowności całego świata i postawić na jedną szalę, a na drugą — Liturgię, to szala z Liturgią przeważy. Tylko że człowiek nie rozumie, jaki klejnot posiada, dopóki to szczęście nie zostanie mu odebrane. Niestety – człowiek nie docenia ani słońca, ani powietrza, ani światła. Nastanie ciemność, odebrane będzie powietrze, nie będzie czym oddychać – wtedy zrozumie człowiek i doceni to, co posiadał i co utracił. Mając możliwość bywać na świętej Liturgii — nie bywa, a gdy chodzi do cerkwi — stoi nieuważnie, bez skupienia, wnosząc z sobą do świętymi powszednie myśli i troski. Ale dlaczego tak jest? Ależ dlatego, że człowiek nie stara się pojąć, czym jest naprawdę Liturgia. Człowiek nie rozumie całej głębi i powagi dokonującej się przed jego oczyma Wielkiej Tajemnicy. Tymczasem spośród cudów ten właśnie jest najdonioślejszy: Święta Liturgia.

Ze względu na Świętą Liturgię — Tajemnicę — słońce na niebie świeci dniem, a księżyc nocą; i gwiazdy niebiańskie, tysiące ich, swoje światło roztaczają; i ziemia owoce swe daje, i dlatego możemy odżywiać się chlebem. Powtarzam: ziemia tylko dlatego przynosi owoce – zboże, winogrona, że chleb i wino każdego dnia zanoszone są na święty Prestoł, Tron przy odprawianiu Liturgii. To nie dla nas grzesznych, pokrytych wrzodami, oddaje ziemia płody swoje, nie godniśmy tego. Ziemia daje je dla Bezkrwawej Ofiary i dawać będzie, dopóki będzie sprawowana na ziemi Święta Liturgia.

Nie będzie Liturgii — słońce zgaśnie i ziemia przestanie wydawać owoce.

Teraz opowiem wam, kto i kiedy sprawował jako pierwszy Świętą Liturgię. Oto na niebie jest Słońce Prawdy: wieczne, przez nikogo nie stworzone, samoświecące i roztaczające przedwieczne światło. Owo Słońce to Bóg Ojciec, a z Niego, Słońca Najjaśniejszego — rozbłyska Boski Promień. To jest Syn Boży. To Promień Bóstwa, Promień Blasku cudownego. To On zapalił na ziemi cudowną lampkę oliwną. Nie oliwą ją jednak napełnił, nie olejem, lecz Swoją Boską, czystą Krwią. I to jest właśnie święta Liturgia, i to ją właśnie sprawował po raz pierwszy Pan nasz Jezus Chrystus w Wieczerniku, w owej godzinie, gdy dokonywała się Ostatnia Wieczerza. Święci ojcowie opisywali, że pierwszej Liturgii Jezus Chrystus dokonywał tak: Wziął chleb… Nie – to nie chleb wziął Zbawiciel w Swoje przeczyste ręce, lecz ciebie, duszo grzeszna, to właśnie ciebie ujął Zbawiciel w Swoje przenajświętsze ręce, wzniósł oczy Swoje ku niebu i ukazując Ojcu naszą grzeszną duszę, powiedział: «Odkupię ją Krwią Swoją i męką na Krzyżu, a grzechy jej biorę na Siebie». Potem powiedział Jezus Chrystus: «Bierzcie i jedzcie — To jest Ciało Moje», — pobłogosławiwszy chleb, jak gdyby już oczekując Swojej śmierci na Krzyżu, robiąc na chlebie znak krzyża. Następnie, wziąwszy czaszę z winem, pobłogosławił ją i wzniósł oczy Swoje ku niebu, podając ją uczniom Swoim, powiedział: «Pijcie z czaszy tej, ta jest bowiem Krew Moja Nowego Przymierza, to czyńcie na Moją pamiątkę».

Tak właśnie została ustanowiona Pierwsza Liturgia Jezusa Chrystusa na Ostatniej Wieczerzy. I podobnie teraz – na Tron Pański, Prestoł, zanosi się chleb i wino, lecz w Świętej Liturgii stają się one Ciałem i Krwią Chrystusa. I ludzie, spożywając Ciało i Krew Chrystusową, wprowadzani są do uczestnictwa w Boskiej Istocie – tak, jakby do domu ich duszy wstąpił Jezus i dusza stała się świątynią Boga.

O, jakież to wielkie szczęście! Jezus wkracza w grzeszną duszę i spopiela w niej wszystkie występki, i oto dusza człowieka staje się Domem Bożym. Tak więc, pozostawił nam Zbawiciel niejako w testamencie – sprawowanie Liturgii i spożywanie Jego Życiodajnego Ciała i Krwi. Liturgia to przecudowny podarunek Jezusa Chrystusa. Liturgia  to  most, po którym można przejść do życia wiecznego. Pamiętajcie — to jest ostatnia wola Jezusa Chrystusa! Idźcie tym złotym mostem, który wybawia z przepaści piekła. Nie słuchajcie, ukochani, tych ludzi, którzy uciekają od Czaszy Zbawienia. To nieszczęśliwi, zbłąkani, żałośni ludzie, oddaliwszy się od rzeki Chrystusowej, spadają w przepaść. O, jakże są żałośni, nieszczęśni ci ludzie, którzy zamieniają służbę Bożą na marzenia świata tego, których życiowe troski pozbawiają możliwości być w świątyni Bożej. Przyjaciele moi! Kochajcie Świątynię Bożą! Tu jest stała obecność Boga. Pośpieszajcie tam, zwłaszcza w święta. Tam jest światło, które oświeca i umacnia wszelkiego człowieka. Tam jest święte ofiarowanie Ciała i Krwi Chrystusowej, nas umacniające, ożywiające, oczyszczające naszą duszę.

Przy tym Liturgia nazywana jest u nas Obiednią, a więc Ucztą, na którą Jezus zaprasza poprzez sługi Swoje; poprzez posługujących Mu, to jest – duszpasterzy.

Lecz jakże wielu jest wśród nas takich, co na zew Króla nie odpowiadają i nie chcą słyszeć głosu Chrystusowego i słów Świętej Ewangelii! Co więcej, nie dość, że sami nie idą, lecz również innym przeszkadzają, szydzą sobie z nich. O, jakże nieszczęśni są ci niegodziwcy, pozbawiający siebie drogocennego daru; depczą oni  w pobłądzeniu swoim roztaczającą aromat różę – Chrystusową Boską Liturgię. Drodzy moi, kochajcie Boską Liturgię, uważajcie za stracony przez was ten dzień w waszym życiu, w którym nie udało się wam być na Liturgii, zwłaszcza w święto.

Święty Jan Złotousty powiada, że Święta Liturgia to wielki cudowny dar; sami aniołowie Boży zazdroszczą nam ludziom, którzy obdarzeni zostali szczęściem — dostępować Boskiego Ciała i Krwi. One będą całymi tysiącami zlatywały się tam, gdzie składana jest Święta Ofiara, i z drżeniem oczekują przed Świętym Tronem, zasłaniając twarze i wysławiając Wielką Tajemnicę, jaka się tu dokonuje.

Jezus Chrystus nauczał; Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. (J 6, 52-56)

Święta Liturgia jest osią świata. Tak samo jak koło może poruszać się tylko i wyłącznie wokół swojej osi, tak i  nasz świat może poruszać się, mając za swą oś Świętą Liturgię. Ona stanowi podstawę całego życia na świecie. A gdyby jej nie było, to nasz straszny, grzeszny świat od brudu i bezprawia zginąłby i zawaliłby się, gdyby tylko nie był uświęcany przez  te Wielkie Tajemnice, budzące przestrach objawienia Boskiego Zbawiciela. W owym momencie uświęcany jest i Ołtarz, i cała Świątynia, i wszyscy modlący się zostają uświęceni. Ziemia, czy powietrze dają człowiekowi wszystko, co niezbędne do życia – tylko dlatego, że na Tronie spoczywa Baranek Boży — nasz Jezus Chrystus — na Diskosie - Patenie i w Czaszy - Kielichu pod postacią wina i  chleba.

Drodzy moi, dziękujcie Panu za to, że On czyni nas godnymi słuchania Świętej Liturgii i przystępowania do Przeczystego Ciała i Życiodajnej Krwi Jego.

Modlimy się do Ciebie, Panie, za tych, którzy w błędzie swoim trwając nie chcą odnaleźć pocieszenia w Świętych Zbawczych Sakramentach, Ty zaś przemów do rozsądku ich, Boże, i doprowadź ich do skruchy i pojednania, by i oni poznali zbawczą moc Twoją.

gs

do góry

Prawosławna Parafia Św. Jana Klimaka na Woli w Warszawie

Created by SkyGroup.pl