Święto Wprowadzenia Najświętszej Marii Panny do Świątyni.

03.12.2023

Введение во храм Пресвятой Богородицы (Wwiednienje wo chram Prieswiatoj Bohorodicy) przypada na 21 listopada wg nowego stylu, albo 4 grudnia wg starego sty­lu.

Ofiarowanie Najświętszej Marii Panny należy do wielkich  świąt nieruchomych. Poświęcone ono jest znanemu jedynie z tradycji wydarzeniu. Najświętsza Maria Panna po ukończeniu trzech lat zgodnie z obietnicą rodziców miała zostać ofiarowana Bogu. W otoczeniu krewnych, rówieśnic i znajomych Maria wprowadzona została uroczyście do świątyni Jerozolimskiej. Ku zdumieniu obecnych dziewczynka bez niczyjej pomocy weszła po 15 wysokich stopniach prosto w objęcia arcykapłana Zachariasza. Arcykapłan natchniony Duchem Świętym wprowadził Marię do miejsca Święta Świętych, gdzie sam mógł wchodzić tylko jeden raz w roku. Rodzice z ogromną radością i przeczuciem niebywałej roli, jaką odegra ich córka powrócili do domu.

Maria pozostawała przy świątyni oddając się bez reszty modlitwie i pracy. Umacniała się w wierze i wzrastała w mądrości. Z upodobaniem czytała Pismo Święte, wyszywała szaty kapłańskie. Opiekowała się biednymi oraz kalekami. Złożyła Bogu obietnicę, że pozostanie dziewicą. Gdy przyszedł czas opuszczenia świątyni z błogosławieństwa i za radą arcykapłana powierzona została opiece sędziwego już wówczas Józefa. Zamieszkała wraz z nim w Nazarecie. Trwała nadal w czystości, pobożności i pomnażała liczne cnoty.

Święto Ofiarowania Najświętszej Marii Panny zwraca naszą uwagę na znaczenie świątyni w wychowaniu dzieci. Maria Panna złożyła Bogu w ofierze swe dzieciństwo, najpiękniejszy okres życia. Przykład Joachima i Anny, którzy podobnie złożyli Bogu w ofierze  swą rodzicielską miłość ukazuje rodzicom obowiązek wychowywania dzieci przy cerkwi. Wszystkie dzieci powinny od najmłodszych lat uczęszczać na nabożeństwa i lekcje religii, uczyć przysposabiać do pożytecznych prac, rozwijać duch pobożności i bojaźń Bożą.

Ofiarowanie Najświętszej Marii Panny zostało ustanowione prawdopodobnie w IV w. Z tego okresu pochodzą najstarsze homilie z okazji tego święta, których autorem jest św. Grzegorz z Nyssy. Tradycja mówi, że cesarzowa Helena zbudowała świątnię p/w Ofiarowania Najświętszej Marii Panny co wskazuje na upowszechnienie się tego święta jeszcze wcześniej.

Święto ma 1 dzień przedświąteczny i 4 poświąteczne. W przeddzień święta jest Wsienoszcznoje bdienije z litiją. W sticherach zawarty jest opis wprowadzenia do świątyni oraz znaczenie tego Święta. Matka Boża przychodzi, by przygotować się do oczekującego Ją zadania. W Jej osobie doszło do pojednania z Bogiem i przebóstwienia natury ludzkiej. W peremijach wyrażone są następujące myśli: W pierwszej o urządzeniu Przybytku Świętego i jego poświęceniu. W drugiej mówi się o przeniesieniu Arki Przymierza do świątyni Salomona. Zarówno Przybytek jak i świątynia jerozolimska były figurą Matki Bożej w której zamieszkał Bóg. Trzecia opowiada o tajemniczej bramie widzianej przez proroka Ezechiela.

Istota święta wyrażona jest w troparionie i kondakionie:

Troparion: Dzisiaj dana została zapowiedź i znak Bożego upodobania ku ludziom i ich zbawienia. W Bożej świątyni uroczyście zjawia się Dziewica i wszystkim już teraz głosi Chrystusa. I my donośnie zawołajmy: Raduj się, wypełnienie Opatrzności Stworcy!

Kontakion: Przeczysta świątynia Zbawcy, najcenniejszy pałac i Dziewica, święta skarbnica chwały Bożej dzisiaj wchodzi do Domu Bożego, wiodąc ze sobą łaskę Bożego Ducha. Sławią Ją aniołowie Boży: Oto jest niebieska arka.

W kanonie święta oprócz widzialnej strony ofiarowanie Najświętszej Marii Panny do świątyni podkreśla się, że Bóg wyraził swe upodobanie dla Marii w samej uroczystości Jej ofiarowania. Naocznym świadkom było jasne że nie jest to zwyczajne dziecko, lecz wybranka Boża. Od tego dnia słyszymy śpiew Christos rażdajetsia – sławitie (Chrystus się rodzi - sławcie), wskazując tym samym, że zbliża się wielkie święto, Boże Narodzenie.

I oto „aniołowie, którzy widzieli wejście Przeczystej do świątyni, zdziwili się, gdyż Dziewica wkroczyła również do Miejsca Najświętszego…”

Dziecię, które przekroczyło zakazany próg, samo przygotowywane było, by stać się „uduchowioną świątynią”. Maryja miała zostać Matką Boga-Człowieka, który objawił światu Oblicze Przedwiecznego.