26 października (wg starego stylu)

08.11.2017

Cud św. Dymitra Sołuńskiego. Św. Dymitr za życia był namiestnikiem miasta Saloniki, i został nim po śmierci. Ludzie wyczuwali jego obecność w Salonikach, zwłaszcza w czasach największych nieszczęść. On ochrania miasto, strzeże przed problemami, odpiera najeźdźców i pomaga wszystkim tym, którzy wzywają jego imienia. Oto jeden z cudownych przykładów jego niezwykłej pomocy dla ludzi będących w potrzebie. Pewnego razu, Saloniki zostały zaatakowane przez barbarzyńców, którzy nie mogli go zdobyć. Rozgniewani z tego powodu, splądrowali całą okolicę i wzięli w niewolę dwie piękne dziewice, które darowali swemu księciu. Dziewice te umiały pięknie haftować. Gdy książę ujrzał ich pracę, rzekł im: "Słyszałem, że w waszej krainie mieszka wielki bóg, Dymitr, i czyni wielkie cuda. Wyhaftujcie na tym płótnie jego oblicze." Dziewice powiedziały mu, że św. Dymitr nie jest bogiem, lecz sługą Bożym i wspomożycielem chrześcijan. Z początku dziewczyny opierały się przed wyhaftowaniem oblicza świętego, lecz gdy władca zagroził im śmiercią, przyjęły zadanie i uporały się z nim do dnia św. Dymitra. W wigilię święta, gdy spojrzały na swe dzieło, gorzko zapłakały, że muszą spędzać świąteczny dzień w niewoli, i że muszą oddać wyhaftowane oblicze swego umiłowanego świętego bezbożnemu barbarzyńcy. I obie modliły się do św. Dymitra, aby im wybaczył. Wtedy św. Dymitr pojawił się przed nimi i zabrał je obie ze sobą, jak niegdyś anioł proroka Habakuka. Przeniósł je do Salonik i umieścił w cerkwi poświęconej jego imieniu. W cerkwi służono całonocne czuwanie i zebrało się tam wielu ludzi. Gdy dowiedziano się o cudownym wybawieniu owych chrześcijańskich dziewic, wszyscy wychwalali Boga i św. Dymitra, Jego wielkiego sługę i namiestnika.